‘Çılgın Alman’ın hayvan çiftliği

ÖZDERE’de yaşayan Alman vatandaşı Susana Wiesent, yaşamını sahipsiz hayvanları korumaya adamış. 20 yılı aşkın bir zamandır Özdere’de yaşayan belde sakinlerinin “Suzi”sine, yörede bir başka ad daha takılmış; “Çılgın Alman”. Tatillerde geldiği Türkiye’ye 25 yıl önce yerleşen Suzi’nin yanında sadece bir Alman kurt köpeği varmış. Hayvanları çok seven Suzi, sokaklardaki sakat ya da sahipsiz kedi ve köpekleri evine almaya başlamış. Hayvan sayısı 80’lere dayanınca komşular şikayet etmiş.
Şikâyetlerin ardından beldenin yakınlarında bir arazi satın alan Suzi’nin ‘ünü’ yörede yayılınca, hayvan sayısı da hem çeşitlenmiş hem de artmış. “Birgün bir köylü ‘Benim bir eşeğim var. Çok yaşlı. Araziye bırakamam. Gel onu sen al’ dedi” diye Amanda adını taktığı eşeği nasıl aldığını anlatıyor Suzi. Amanda’nın yanında bugün Esmeralda isimli bir katır da bağlı.

ÇİFTLİKTE 122 HAYVAN!

Suzi’nin çiftliğine, hayvanların bakımında kendisine yardım eden yurttaşı Silvia Mazzon ve Gümüldür’de yaşayan hayvan sever Didem Hizar ile gittik. Suzi’nin hayvan çiftliğinde 112 kedi, 7 köpek, 1 eşek ve 1 katır kendilerine ayrılan bölümlerde yaşıyor.

DÜNYA YALNIZ BİZİM DEĞİL

Suzi, kendi mütevazi geliri ve dostlarının yardımıyla yaptığı çiftliğin masraflarını karşılamakta zorlanıyor. Hayvanların nüfusu ve ihtiyaçları artarken, bunları karşılamak için hayvan severlerin yardımlarını bekliyor. Bunun için sosyal medyada kampanya başlatan Suzi ve arkadaşlarına henüz çok yetersiz de olsa telefonlar, çeşitli yardım sözleri geliyor. “Çılgın Alman”ın çiftliği, sevimli dostlarımıza sıcak bir yuva olurken, “Dünya yalnız bizim değil” diyen Suzi’lerin olması tüm canlılar için daha yaşanılabilir bir dünya umudunu da taze tutuyor. (İzmir/EVRENSEL)

SUZİ’NİN KEDİLERİ

KEDİ evinde sevgi ve ilgiye aç kedilerle etrafımız sarılırken, her bir kedinin son derece bakımlı ve temiz olması dikkat çekiciydi. Kedilerin kimi giriş katında, kimi merdivenle çıkılan üst katta, kimi ise tel örgülerle çevrilmiş bahçede özgürce dolaşıyor. Suzi, 112 kedinin de adlarını bildiğini söylüyor. Kedilere Türkçe, Almanca, Fransızca ve başka dillerden isimler vermişler. Odanın bir köşesinde koca bir leğenin içinde kedi yemleri, birkaç yerde tuvaletlerini yapmaları için yine leğenlerde kumlar ve suları vardı. Bahçedeki ağaç ve evin içindeki mobilyalar kedilere adeta bir ev ortamı sunuyordu.