'Çocuklarımızı yiyen canavarı Pakistan hükümetleri yarattı'

Shaukat Ali CHAUDARY*

Taliban, 16 Aralıkta Peşaver’e saldırdı, okul çocukları hayatlarını kaybetti. Peşaver’de, Güney Veziristan, Fata ve Afganistan’a yakın bir bölgede meydana gelen bu olan oldukça trajiktir. Peşaver, KPK (Khyber Pukhtunkwa) eyaletinin başkentidir. Böyle bir olay burada ilk defa yaşanmıyor. Pakistan halkı bu türden terörizmle 30-40 yıldır karşı karşıya. 
Hiç şüphe olmasın ki terörizm ve aşırılık, hayatta kalmamıza yönelik varoluşsal bir tehdittir; ulusal yapımızın yüz yüze kaldığı en büyük ve zorlu baskı ve değişikler yaşamlarımızı  kalıcı bir korkunun içinde çürütmektedir. 
Tüm o  aydınlık ve ışıl ışık yüzler şiddetin ve kanın karanlığında kayboldular. Biz yaşananı Pakistan’ın 11 Eylül’ü olarak görüyoruz. 140 çocuğu kaybettikten sonra artık şu anda varlığımızı sürdürmek için, çocuklarımızın geleceklerini barış içinde yaşabilmeleri ve okulların bir kez daha masumların ölümlerine yas nedeniyle kapanmamazı için bu savaşı vermemiz gerektiğini kabul etmiş durumdayız. 
Son uzun yıllar boyunca hükümetlerimiz, ister Müslüman Lig’inden ya da başka bir partiden olsun, bugün çocuklarımızı yiyen canavarları yaratmakla meşguldüler. Şimdi dünyanın tüm zırhlı araçları bile onları öldürmeye yetmez. İronik olan, Pakistan halkının ve politik ve dini liderlerinin Taliban ve Taliban terörü hakkında aynı hikayeyi anlatıyor olmasıdır. Bu liderler aşırılar için yumuşak köşelerdir. Onları iyi Taliban-kötü Taliban diye ayırarak ihya ettiler. Pakistan’ın yıkımının ardındaki gerçek hastalık budur. Liderlerimiz, emperyalizmin müttefiki olarak Sovyetler Birliği’nin yıkımında oynadıkları rolle hep gurur duymuşlardı. Emperyalistlerin ajandasını doldurmak için cihatçı güçleri yaratmak pahasına ‘Komünizm tehlikesi’ni ortadan kaldırdıkları için mutluydular. 
ABD ve Taliban arasında sorunlar ortaya çıktığında ise Pakistan Taliban’ın lehine olmayan kendi yeni rolünü başlattı. O günden beri Pakistan, Taliban’a yönelik saldırılarını sürdürüyor. Peşaver katliamı ve benzerleri unutulmayacaklar ve affedilmeyecekler. Eğer liderlerimiz bu anın ciddiyetinin farkına varmazlarsa cehaletleri vahşete yol açacak.  
Bir düşünürün dediği gibi, “Meseles Taliban olduğundan şüphelenilen her bir kişinin öldürülmesinde uzlaşma meselesi değil, bu türden politik vahşetlere izin vermemek üzerine bir uzlaşma sağlama ihtiyacı meselesidir”. 

*Pakistan İşçi Cephesi (Mazdor Mahaz) Genel Sekreteri
(Çeviren: Elif Görgü)