Haleplilerin kar ve savaşla sınavı

Edward DARK

Kar, Halep’i bir örtü gibi örterken Halep’in sakinlerine de sefalet getiriyor. Bu durum savaşın getirdiği korku ve sıkıntıya eklenirken, hayat da dayanılmaz yüklerden birisi oluyor. Suriye, Suriye’nin harap şehri Halep, ve komşu ülkelerdeki mülteci kamplarını vuran kır fırtınası savaştan kaçarak kamplarda yaşamını sürdüren çocukların hayatına mal oldu. 
Nedeni ise gayet basit: Isınma amaçlı hiç bir şey yok ve var olanın birazına da sıradan bir insanın sahip olması için yeterli alım gücü yok. Bir zamanlar çocuklar kar yağınca çok heyecanlanırlardı, çünkü okula gitmeyip dışarıda karla oynayabilirlerdi, şimdi ise aynı karın onları öldürebileceği için korku içerisindeler. 

ŞEHİR KIŞLA MÜCADELE EDİYOR
Acımasız savaş yüzünden harap olmuş Halep şimdi donuyor. Şehirde elektrik yok, benzin yok, doğal gaz yok, ısınma yok. Şehrin böyle bir kışla başa çıkması mümkün değilken bir de açlık gibi sıkıntılar baş gösteriyor. 
Sıcaklık donma noktasının altına düşünce de okullar, işyerleri ve kamu binaları kapatılmış. Şehir, korkutucu bir duruma gelmiş insanlar ısınmak için birbirine sokuluyor. Ya da en kalın kış kıyafetlerini bile evlerinin içerisinde giymeye devam ediyorlar. Donma, soğuk yanığı ve damar hastalıkları ise sıradan hale gelmiş, insanların ruhları parçalanmış durumda, tıpkı şehirleri gibi...

ELEKTRİK UNUTULAN ŞEY
Elektrik ise insanların aylar önce unuttuğu bir şey, eğer olur da gelirse sadece bir saatlik ya da 2 günlüğüne geliyor. Yakacak odun çok az. Bir önceki kış ısınmak için bir çok ağaç kesilmiş durumda. Ne yazık ki ısınma amaçlı mazot da yok. Olan mazot ya endüstriyel jenarötörü olan iş adamları tarafından hemen alınıyor ve fahiş fiyata belirli mahallelere bir kaç saatliğine de olsa elektrik karşılığında satılıyor, ya da aynı mazot karaborsada dört katına satılıyor. Bu mazotu da sadece çok zengin olanlar alabiliyor. 
Su ise başka bir problem. Ana su akımı, hasar gören borular ve yetersiz güç nedeniyle şehre haftada iki ya da üç kez su verebiliyor. İnsanlar da evlerinin çatısındaki su tanklarına iki ton su biriktirmeyi öğrenmek zorunda kalmış, sıcaklık düştüğünde soğuğa maruz kalan borular donuyor, hatta çatlıyor.
Savaştan önce ülkede bolca mazot bulunabiliyordu. Örneğin sübvanse edilmiş mazot o kadar ucuzdu ki en yoksul olanlar bile evlerini ısıtabilirdi, şimdi ise durum daha vahim. Mazot neredeyse altın kadar zor bulunuyor ve bir o kadar değerli hale gelmiş. 

EŞYALAR AÇIK ARTTIRMADA 
Zor  yaşam koşulları dayanılmaz bir noktaya geldiği zaman insanlar sosyal medyada açık arttırmayla ev eşyalarını, arabalarını, mobilyalarını, hayvanlarını ve telefonlarını satmaya başlıyor.   

İNSANLAR DONARAK ÖLÜYOR
Hükümet defalarca gıda yardımı ve su tankerlerinin geleceğinin sözünü verdi ancak hiç biri gelmedi. Bu durum karşısında halktan sesler yükselmeye başladı. 
Hatta Suriye rejimine sadık olan Sanayi Odası Başkanı Fares Chihabi, hükümetin parçalanan şehire karşı vurdumduymaz tutumuna karşı çıkıyor. Bazıları ise hâlâ şaka yoluyla Halep’in başka bir ülkeye değil, Suriye’ye bağlı bir şehir olduğunu hatırlatıyor.
Hükümetin, daha çok boş sözlerle yaptığı açıklamalar tahmin edilebileceği gibi yetersiz. Üzücü gerçek ise Halep’e yapılan yardımlarda kışlık elbiseler, sıcak yemek ve battaniye yoktu pek çok insan belki de bu yüzden donarak öldü. Suriye Arap Kızıl Haçı’na göre durum ciddiye alınmıyor, kimsesiz 8 bin ailenin acil ilk yardıma ihtiyaç duyduğunu belirtiyor ve hükümetin ise bu konuda  pek bir şey yapmıyor. 
Asiler ve muhalif güçler tarafından kontrol edilen bölgeler ise daha korkunç. Sonuç olarak görünüyor ki hem Suriye devleti hem de muhalifler bu zor zamanlarda muhtaç insanlarına karşı başarısız oluyor.
*Al Monitor’dan çeviren Eren Karadağ