Başbakan bize ne müjde verebilir ki!

Sezon boşluğu olduğu günlerden birindeydi. Sabah iş görüşmesine gitmek için işe gider gibi kalktım. Bir kız arkadaşımın çalıştığı işyerine görüşmeye gittim. Gittiğim işyeri 100 kişinin çalıştığı ceket firmalarından biriydi. Kapıdan girdim içeri, gözlerim arkadaşım Mehtap’ı aradı. Göremeyince içerideki işçilere sordum. Tarif ettiler, Mehtap'ın çalıştığı makinayı. Mehtap’ın yanına varınca hal hatır sorduk birbirimize. Sonra kalktı makineden, beni patronun odasına götürdü. Mehtap çaldı kapıyı. Ben patronun yanına girdim, Mehtap makinesine çalışmaya geri döndü. 

Patron şartlarını sıraladı. “İşçiler bu işyerinde asgari ücretle çalışıyor. Maaşları aylık ödüyoruz. Öğlen yemeğin de var. Çalışırsan 12 ay düzenli iş var bu işyerinde" dedi. Ben de “O zaman sigorta da yapıyorsunuz değil mi?” diye sordum. O da bana şöyle yanıt verdi: “Hayır, kadın işçiler sigorta istemez.” Sanki çok değişik bir talepte bulunmuştum. Adam çok şaşırdı bu soruya. 
“Peki maaş çok az değil mi? Sigorta da yok” dedim. “Yok değil” dedi. “Sekiz yüz liraya çalışan makinecimiz var. Altı yüze çalışan ortacımız var. Sigorta maliyeti çok yüksek sadece yirmi kişiye sigorta yapıyoruz. Biri işten çıkarsa belki yaparız sigortanı” diye yanıt verdi. Bu işsizlikte hevesle iş buldum diyerek girdiğim işyerinden umutsuzca çıkıp iş aramaya devam ettim Maaşının düşük olması, servisinin olmaması ve en büyük talebim sigortanın olmayışı bu iş yerinde çalışmama engeldi. Yaşadığım bu durumdan bir kez daha anladım ki ne kadına ne de kadın emeğine değer veriliyor. 
Geçtiğimiz günlerde Başbakan çalışan kadınlara müjde diyerek ekran karşısına geçti. “Çocuk doğurun, yarı zamanlı çalışın” dedi. Farkındayım, lafı bizim gibi kayıt dışında çalışanlara değil. Zaten işyerindeki patron da bunun farkında. Durum böyle olunca, bugüne kadar kayıt dışında çalışmamızın rahatsız etmediği, kayıtdışı çalışan biz kadınları görmeyen Başbakan bize ne vaat edebilir? 
Leyla GÜZEL / Tekstil İşçisi / Çağlayan-İSTANBUL