roxanne

Mehmet Said AYDIN

dans edemediğim bir devrim var orda bir yerde, neresiyse orası
orda şivan perwer dotmam diye bir şarkı söylüyor amcasının kızına
kuzen değil, amca var onun çocukları var ve onlara bazen şarkı yazılıyor böyle
roxanne diye bir kadına da yazılıyor, araya okyanuslar falan giriyor
dans edemiyoruz, devrim olmuyor, devrim olmasa da edemiyoruz dans
 
kitaplar okundukça anlaşılıyordu ya hani, hayat yaşandıkça ne oluyor
mavi etiketler görüyorum her yerde, isimler görüyorum harf harf
bir şarkı hep çalıyor, ben bir şiiri hep düşünüyorum yaşamıyorum hayat
ıska demek isterdim, diyemiyorum, hudutlarım var bunlarla hayat bir
orda bir yerde dans edebilmek var, devrim de var sonunda birbirimiz hani o
 
sonunda birimizin illa ki öldüğü bir devrim var orda bir yerde dans da
dans en az iki kişiyle yapılıyorsa, ölmek en az bir kişiyle yapılıyor
ölmek bir durmak, nefes durmak, su durmak, apartman durmak bir ölüm
roxanne dinlerken dans etmemek ıska ıska düşünmek bir devrimi orda ölmek
sanıyorlar ki kara kelimelerim var, benim kelimelerimin rengi bir kez mavi
 
yukarda roxanne sesleri yankı yankı, aşağda helikopter sesleri taş taş
yukarda ağrı dersim süleymaniye halepçe, aşağda kırmızı sokak bir
yukarda ferman yukarda bir kadın bağrışı, aşağda düşen bir harf
yukarda mecaz, aşağda ölüm yok dans yok otomobil yok parfüm
 
evet, sizsiniz fermanın imzası, evet benim olmayan bir adam orda
danssız devrimsiz ölmeksiz. benim o. eksik harf hece eksik burda.