Ateş sadece bizim evimize düşmedi

Hakkı GÜLEÇ

Kardeşim Heybetullah 2008’de Davutpaşa’da meydana gelen patlamada 19 işçiyle birlikte hayatını kaybetti...

Ve sonra gördük ki bu sadece bizim evimize düşen bir ateş değildi...

Onlarca, yüz binlerce işçinin evine düşen bir ateş...

Tek başımıza adaleti olmayan bir ülkede adalet aramak çok zordu.

Tam umutlarımızı kaybetmeye başlamıştık ki BİRUMUT Derneği geldi ve bize umut oldu.
Bizler Davutpaşa patlamasında hayatını kaybeden işçi aileleri olarak birbirimizle derneğin düzenlediği bir toplantıyla tanıştık ve mücadele etmeye karar verdik.

Şunu çok iyi biliyorduk; giden canlarımızı geri getiremeyiz. Ama başka canlar, başka ocaklar sönmesin diye hem kendi davamızın takipçisi oluyoruz hem de bir iş cinayetinde hayatını kaybedenlerin yakınlarının davasının...

Peki tüm bunları neden biz yapıyoruz?

Çünkü sadece düştüğü yeri yakıyor ateş. Sözde işçi temsilcileri yapması gerekenleri yapmadıkları için, bizler adalet arayan aileler bu mücadeleyi veriyoruz. Mücadelemiz sonucu Türkiye’de bir ilki başardık, kamu çalışanları ilk defa Davutpaşa davasında ‘olası kasıt’tan yargılandılar. Türkiye’de bir algıyı değiştirdik.

Kaza, kader, fıtrat, takdir-i ilahi...

Yıllardan beri bu söylemlerle kandırdılar bu ülkenin insanlarını, dini duygularını sömürdüler...
Ve biz bu ölümlerin gerekli tedbirlerin alınmasıyla önlenebilir olduğunu biliyoruz. İşte bu yüzden cinayet diyoruz. Ve kamuoyunda artık kaza yerine iş cinayeti deniliyorsa bunda adalet arayan ailelerin verdiği mücadelenin payı büyüktür.

Başka canların ve ocakların sönmediği bir ülke hayaliyle