Sarı sendika istemiyoruz

Bir Arçelik işçisi/İstanbul

5 Seneden beri Arçelik fabrikasında çalışmaktayım. Yapılan o kadar çok haksızlık var ki hangi birini anlatsam bilmiyorum. Torpili olan torpili yapıyor, en iyi şartlarda çalışma imkanı sağlanıyor. Bu bizim hakkımızı elimizden almış oluyor. Herkes buna göz yumuyor çünkü formaliteden başvuru yapıyorsun. En sonunda sendika olayı patlak verdi. Kimse bu olaylara sesini çıkartamıyor. Çünkü insanlar işleriyle tehdit ediliyor. Fabrikada küçük bir sessiz yürüyüşte olayların içinde kimler var diye fotoğraflar çekiliyor. Ses çıkartanlar görev iznine çıkartılıyor, sırf insanlar haklarını almasın diye. Her şeyi göze almış insanları sen izne ne hakla çıkartırsın? Çıkartsan ne fark eder ki? İşçi arkadaşlarım; şimdi tam birlik beraberlik olma zamanı. Birbirimize sımsıkı kenetlenelim. Şimdi birbirimize destek olmayacağız da ne zaman olacağız? Korkmayalım. Ağabeylerim, ablalarım şimdi buradan sizlere sesleniyorum. Önceliğinizi yapın ki herkes arkanızda dursun. Hakkımızı sonuna kadar arayalım. Hâlâ sendikayı koruyan arkasında duran arkadaşlarımız sizlere de soruyorum: Size o kadar haksızlık yapılmışken istenilen sonuca ulaşılmamışken sizin ne çıkarınız menfaatiniz var da sendikanın arkasında bu kadar duruyorsunuz, sendikadan memnun kalıyorsunuz? Sendika bize sahip çıkan, bizi sahiplenmesi gerekirken işveren tarafında saf tutmuştur. 3 kuruş fazla zam alıp da işçinin yüzünü güldürmek yerine 3 kuruş işçiden kısıp, MESS’in yüzünü güldürmenin derdine düşmüşler. Yapılan haksızlıklara göz yummayacağız. Adalet yerini bulana kadar, metal işçileri haklarını alana kadar davamızın adamı olacağız. Sarı sendika istemiyoruz. Çocuklarımıza 5 TL verecek olsak 10 soru sorarız. Sendikaya kesilen bir yevmiye için neden hesap sormayalım ki? Hiç taslakta olmayan sözleşmelere memnun olmadığımız halde imzalar attınız. Toplu iş sözleşmelerinde beklediğiniz zam oranını, işverenden beklentilerini bir kere sordunuz mu? Kafanıza göre yazdığınız senaryoyu sürekli oynadınız ve  ballandıra ballandıra işçilere zafer gibi kutlamalar yaptınız. Zaman kendi birliğimizi kurma zamanı. Artık işten atılma, rotasyon, vardiya değişikliği korkularıyla yaşamak istemiyoruz. Birliğimizle olumsuz koşulları yıkmak istiyoruz. Artık ok yaydan çıktı. Biz mücadelemizden geri dönmeyiz sonuç ya zafer ya zaferdir.