15 Yaşında 12 Saat Çalışanlar Birbirine Benzerler

Berkar BALLIKAYA
Engin TOPAL
Çağlayan
İstanbul

Seçimlere günler kala 12 yıllık iktidar AKP hükumeti, 400 milletvekili çıkarıp, tahtını koyup 'haşa padişahım çok yaşa' günlerini önümüze koymak istiyor. Elindeki Kuran-ı Kerim'i bir yandan öbür yana savurup dururken bizlere ne vaadediyor? Demokrasi mi? İnsanca yaşam mı? Gelecek mi? Özgürlük mü?
Biliyoruz ki hiçbiri değil! Hafızamızda 12 yıllık AKP hükümetini yokladığımızda hiç de demokratik bir ülke gelmiyor gözümüzün önüne… Hele biz gençler açısından gelecek kaygımız kocaman bir kara delik gibi. Biz de yaklaşan seçimleri ve gelecek kaygımızı işçisinden öğrencisine kadar genç arkadaşlarımızla konuştuk.

GELECEK KAYGISIKARA DELİK MİSALİ

Sinan Karataş bir meslek lisesinde okuyor. 12. sınıf öğrencisi. Bilişim üzerine staj yapıyor. 'Haftanın 4 günü staj yapıyorum aldığıma ücret bile diyemiyorum. AKP hükümetinin temsilcisi olduğu bu sistem okul sıralarından başlayarak sömürüyor ve geleceğimizi dre böyle hazırlıyor. Meslek lisesi öğrencisi olarak talebim, çalıştığımız süre içinde hakkettiğimiz ücreti almak. AKP hükümetinden memnun değiliz. Çünkü hiçbir talebimizi yerine getirmiyor. Tam tersine bizleri korkutmak için güvenlik yasaları çıkarıyor' diye hızlı hızlı anlatıyor. Staj sorunu onun için çok can yakıcı. Peki ya üniversite diye soruyoruz. Şöyle devam ediyor sözlerine; "Üniversiteye gitmek için sınavlara giriyoruz. Ama Suriyeli bir öğrenci sınavsız okuma hakkına sahip. Bizler de sınavsız üniversite okumak istiyoruz. Ben daha eşit, sömürünün olmadığı, herkesin ana dilinde okuyabildiği bir eğitim istiyorum. Ve benim bu taleplerime en yakın parti HDP." diyerek biz sormadan oyunun rengini de belli etmiş oluyor.
Sinan ile vedalaşıp 15 yaşındaki Selim'in yanına gidiyoruz.

OY KULLANMAYA YAŞI TUTMUYOR AMA GÜNDE 12 SAAT ÇALIŞIYOR

Selim Ağa 15 yaşında. Çağlayan'a memleketi Bingöl'den gelmiş. Tekstil işçisi olarak çalışıyor. Yeni başlamış sayılır çalışmaya; 1 yıl olmuş. 15 yıllık bir hayatta 1 yıl uzun süre diyoruz ona. O da zaten çalışma koşullarından hiç memnun değilmiş. Uzun çalışma saatleri onu çok zorluyormuş, patronların hakaretleri de işin cabası. Şimdi işsiz kalmış. Memleketine dönmek istiyor. Güvenceli çalışacağı bir iş istiyor Selim. Oy kullanacak yaşta olmadığını söylüyor. Ama kullanabilseydi hangi partiye vereceğini de söylüyor. Tıpkı Sinan gibi o da HDP diyor.

HAYALLER, BİR ÜTÜ UZAKLIĞINDA

Sırada Diyar var. Selim ile aynı yaşta. O da tekstil işçisi; ara ütücü. Hikayesini ondan dinleyelim; "Abim okuyor; ben de burada çalışıyorum. 12 saat çalışıyoruz bazen mesaiye kalıyoruz benim 8 saat çalışmam lazım." Diyar 15 yaşındaki bir çocuğun çalışması değil okula gitmesi gerektiği gerçeğinden bir ütü uzaklığında. Devam ediyor anlatmaya; "Uzun çalışma saatleri benim arkadaşlarımla görüşmemi bile engelliyor. Zaten maddi durumum da sosyal hayatı yaşamak için imkan tanımıyor. AKP hükümeti tek başına iktidar olursa daha da köle gibi çalışıcağız. O yüzden HDP'nin barajı aşması gerekir."
Sigortalı çalışmak, özgür, ayrımcılık olmayan, demokrasinin olduğu ve sömürünün olmadığı bir ülkede yaşamak isterim." Diyor. 15 yaşında günde 12 saat çalışan tek çocuk değil Diyar Çağlayan'da. Onun hikayesini yaşayan binlerce akranı var. Çocukluk hayalleri dahi yok bu arkadaşlarımızın. Pek çoğumuz gibi onlar da erken büyüyenlerden. Yaşlarımız, memleketlerimiz, isimlerimiz, saç renklerimiz farklı olsa da aynıyız biz. Ezilmişliğin aynılığı bu. Kurtuluşumuzun ortak oluşundan gelen bir aynılığımız var. Taleplerimiz bir; insanca yaşam!