‘Ailecek bekleriz’ festivali

Aslı TANIR
Ankara 10-24 Mayıs 2015 tarihlerinde 1. Uluslararası Aile Filmleri Festivali’ne ev sahipliği yaptı. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Ayşenur İslam, açılışta, festivalde Türk ve dünya sinemalarından “aile” temalı filmler gösterileceğini, Anneler Günü, Aileler Haftası gibi önemli gün ve haftaların bulunduğu mayıs ayının festival için özellikle tercih edildiğini ve bu organizasyonun süreklilik kazanması için ısrarcı olacaklarını söyledi.
Buraya kadar her şeyi normal olarak algılayabiliriz, ancak festival afişleri karşısında önce bir afallıyoruz: “Ailece Bekleriz”…
“Aile” olmak festivale katılım için ön şart gibi görünüyor. Girişlerde bilet yerine aile cüzdanı mı istenecek ya da bizim aile olduğumuz nasıl test edilecek diye sormak bile istemiyoruz...
Devletin görevi bireyin devamlılığını sağlamaktır, ailenin değil. Şu ana kadar uygulanan tüm politikalar geleneksel ailenin devamını sağlamak üzerine inşa edilmiş durumda. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’nın bu anlayışla kurgulamaya çalıştığı festival (ki bunu çok başarabildikleri söylenemez) bütün bunlara tüy dikmek gibi olmuş adeta. Madem ki bu kadar meraklısınız bu aile devamlılığına, o zaman sormazlar mı Roboski’de onlarca çocuğu öldürülen aileler, Soma’da yüzlerce kişinin iş cinayetlerinde kurban verildiği aileler nasıl devam edecek bu mükellef aile birliğine.

AİLENİN DEVAMI İÇİN HER ŞEY MÜBAH
Aşureye dönmüş festival programında mutlu sonlarla biten Türk filmleri, çocuklar için çocukları oyalamaktan başka bir işe yaramayan çizgi filmler serisi, içerisinde dikkatimizi çeken film “Celal Tan ve Aşırı Acıklı Hikayesi”. 2011 yılı Onur Ünlü yapımı bu film aslında ailenin devamlılığı için nelerin görmezden gelindiği ve her şeyin mübah sayıldığı bir kara mizah! AKP iktidarının her gün yeniden yenileme ihtiyacı duyduğu üç çocuklu aileler yaratma çabası içinde bu filmin yanlış okunmuş olması ya da bilgisayarda arama motoruna “aile, film” etiketleri yazılarak böyle bir festival programı hazırlandığını aklımıza getirmek bile ürkütücü doğrusu.
Ancak filmi doğru okumak gerekirse AKP’nin politikalarıyla, çıkardıkları aile paketleriyle toplumda yaratmak istediği Celal Tan ve Aşırı Acıklı Hikayesi’ndeki ailedir. Filmin konusuna gelince: Celal Tan emekli anayasa profesörüdür ve Anayasa Hukukçuları Derneği tarafından ödül verilmek istenir. Filmde hukuka ve demokrasiye dair bir sürü şey geçer. Ancak hukuka ve demokrasiye dair hiçbir şeyin olmadığını filmin sonuna bakarak bile anlayabiliriz. Esas suçlular Komiser Hakkı, Jülide ve Celal dışardayken, onların yerine masum apartman görevlisi ve Ergün içeri girmiştir. Ailenin devamı için işlenen tüm suçlar masum görülebilir bir Anayasa profösörü için bile.
Açılış töreninde “kırmızı halı”ya rakip temiz, saf, istikrar ve devamlılığı temsil ettiği düşünülen “beyaz” renkli halı tercihi bile bu festivali kurtarabilecek gibi görünmüyor.  Daha birçok tartışma sürecektir bu festival için; biz kendi adımıza, festivalin devamlılığının olmamasını diliyoruz.