Önüm arkam sağım solum beton!

Önüm arkam sağım solum beton!
Gelişen teknoloji ve yoğun kentleşmeyle birlikte, çocukların tercih ettiği oyunlar da değişiyor. Eskiden gruplar halinde, sokak aralarında oynanan ve arkadaşlık ilişkilerini daha da güçlendiren oyunlar, günümüz çocukları tarafından oynanmıyor, hatta bilinmiyor.
Karadeniz'de geçmişte çocuklar arasında çok sık oynanan, ancak günümüzde unutulmaya yüz tutmuş oyunlardan bazıları şunlar: "Saklambaç, beştaş, birdirbir, kiremit oyunu, ip atlama, tikoca, lepe (çizik taş), mile, eşum peşum, metdeğnek, kuku papula, yüzük oyunu..."
Karadeniz Teknik Üniversitesi (KTÜ) Fatih Eğitim Fakültesi Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Yaşar Özbay, günümüzde çocukların oynadığı oyunların sosyalleşmeyi engellemesi açısından tehdit edici olduğunu belirtti. Özbay, "Bizim kültürümüze göre, kişi önce başkalarını, sonra kendini düşünmelidir. Ancak bu değer bireyselciliğe doğru değişiyor. Günümüzdeki teknolojik kültür de bunu vurguluyor. Çocuk, bilgisayarı başında oyun oynuyor, sohbet edebiliyor. Bu da çocuğun sosyalleşmesini engelliyor. Çünkü, çocuk, ne kadar çok insan tanırsa, o kadar çok sosyalleşir" dedi.
Arkadaş yok, bahçe yok...
Doğal ortamdan uzaklaştıkça, çocukların doğal oyunlar oynayamayacağına dikkati çeken Doç. Dr. Özbay, şöyle devam etti: "Çocuğun eski oyunları oynaması için gerekli ortamların olup olmadığını da sorgulamamız gerek. Çocuk oyun oynayacağı hangi arkadaşın erede bulacak. Bir binanın 8. katında, 80 metrekarelik bir evde yaşayan çocuğun, eskiden bizim oynadığımız oyunları oynamasını beklemek imkansız. Çünkü oynayacak bir bahçe yok, arkadaş yok. Arkadaşlar sadece okul ortamında bulunuyor. Ama o arkadaşlar da çok uzak apartmanların 8. katında oturuyorlar. Çocuk o uzaklığı sanal ortamda sohbet ederek yakınlaştırmaya çalışıyor. Bu çocuklara öncelikle oyun oynayabilecekleri mekanlar yaratmalıyız."
Özbay, geleneksel oyunların çok büyük önemi olduğunu vurgulayarak, "Biz, çocuğumuzun gelişiminde, bu oyunların önemli olduğunu düşünüyoruz. Ancak yarının çocuğu ne istiyor? Günümüz çocuğu için bilgisayar oyunları, atari kaçınılmaz. Bu da eski yeni çatışmasını ortaya çıkarıyor" dedi.
Kaybedilen eski oyunları, yaşam biçimlerini, sosyo-kültürel değerler açısından yeniden yorumlayarak, bunları yeni araçların içine katmak gerektiğini söyleyen Özbay, çocuklara geçmişle geleceğin sentezini bulabileceği bir ortam yaratılması gerektiğini belirtti.