5 Nisan 2002 21:00
Filistinli çocuklardan mektup
Filistinli çocuklar dünyaya sesleniyor. İsrail işgali altındaki Filistin kentlerinde yaşayan çocuklar, yazdıkları mesajları internet üzerinden tüm dünyaya ulaştırmaya çalışıyorlar. İsrail'in uyguladığı zulüm politikası 7'den 70'e tüm Filistinlileri etkilerken, bu acıdan en büyük pay da çocuklara düşüyor.
Filistinli çocuklar, en doğal haklarını istiyor. Sokağa çıkmak, oyun oynamak, okula gitmek, şeker yiyebilmek ve evlerinde huzur içinde yaşamak. Ancak banyo yapmaları bile İsrailli askerler tarafından engellenen, oyuncaklarını dahi saklamak zorunda bırakılan Filistinli çocuklar, bu işgalin, bu katliamın bitmesi için, insanlığa sesleniyorlar. İşte Filistinli çocukların mektupları:
Aliyan Zeyid, yaşım 9 Oynamak için arka bahçeye çıkamıyorum. Evden dışarı çıkamıyorum, çünkü sokağa çıkma yasağı var. Bütün oyuncaklarımı sakladım çünkü İsrailli askerlerin oyuncak tankım ve silahım olduğu için gelip beni götürmesinden korkuyorum. Sokağa çıkma yasağı olduğu için bakkala gidip şeker bile alamıyorum. İsrailli askerler genç erkeleri öldürüyor ve çocukları korkutuyor. Filistinli askerleri hapsediyorlar ve gazetecileri öldürüyorlar. Bize yardım edin ve bizi koruyun.
Rana Burkan, yaşım 9 Bu Rana'dan tüm dünyaya yazılmış bir mektuptur. Bu durumda babam hep uzakta. Annem ve ablamın televizyonda İsrailli askerlerin tutukladıkları adamlara ateş ettiklerini izlerken ağladıklarını fark ettiğimde babamın da onlardan biri olabileceğini düşündüm. Ağlamaya başladım. Bir süre sonra ağlarken kendi kendime dedim ki "Neden ağlıyorum, bu bizim kaderimiz." Benim babam polis ve biz bunlara dayanmalıyız.
Ben Lema Zeyid, yaşım 11 Okulumu bu sene bitirmek için bir an önce okula gitmek istiyorum. Yaz tatili boyunca boş olmak, yüzmek ve oyun oynamak istiyorum. İsrailli askerlerin bizim topraklarımızdan gitmesini ve kuşatmayı durdurmalarını istiyorum. O büyük tankların da gitmesini istiyorum. Onlara karşı koyacak hiçbir şeyimiz yok. Okullarımızı işgal etmelerini ve kurşunlamalarını istemiyorum.
Ahmed Tukun, yaşım 7 Askerler geldiğinden beri evden eve taşınmaya başladık. Her hafta başka bir evde kalıyoruz. İsrailliler evlere girip insanları korkutuyor. Onlar Kudüs'e girince biz Ramallah'a taşınıyoruz, Ramallah'a girince Kudüs'e gidiyoruz.
Mustafa Mülhem, yaşım 8 Filistinli çocuklara yardım etmeye çalıştıkları için başka ülkelerden gelenlere teşekkür etmek istiyorum. Çok kötü ve zavallı durumdayız. Şehirlerimiz işgal edildi. Ben Ramallah'tayım ve İsrailli askerlerin tam kuşatması altındayız ve şehir tanklarla ve askeri araçlarla dolu. Ben ölüler (şehitler) ve yaralılar için çok üzülüyorum ama doktorlarımız ve hastaneler bizi koruyacak.
Heba Burkan, yaşım 12 Barış ve güvenlik istiyoruz. Hem de çok. Sevgi ve şefkat istiyoruz. Çocukluğumuzu ve özgürlüğümüzü verin.
Ahmed Atraş, yaşım 8 Bu çok zor bir durum. Çok sıkıldım. Annem dışarıda oynamam izin vermiyor. Haber izledikleri için televizon izlememe de izin vermiyorlar. Şehitler için üzülüyorum ama şehitlerin sayılarının arttığını duydukça daha da çok üzülüyorum. Fakat yan evdeki çocuklarla oynuyorum. Tek dileğim İsrailli askerlerin yurdumdan çıkması ve insanlarım için isteyebileceğim en iyi dilek bu.
Mizer Cibrin yaşım 15 Unutulmayacak resimler: İsrailli askerler bizim mutfağa ya da banyoya gitmemizi engellediler. Yaşadıklarımız inanılmaz şeyler. Banyo evimizden çok uzak olduğu için küçük kız kardeşim boş bir çöp tenekesini kullandı. Ben kabul etmedim ve banyoya gitmekte ısrar ettim. Askerlerin önüne gitmek istedim annem ve babam beni engellemeye çalıştı. Ama ısrarlarıma dayanamayıp dikkat etmemi söyleyip izin verdiler. Banyoda işim bittiğinde askerler çevremi sarmışlardı ve ellerimi kaldırmamı istediler. Bir tanesi beni itti ve sorular sormaya başladı. "Ne yapıyorsun, adın ne, yaşın kaç?" Hepsine cevap verdim babam "Durun durun o banyoya giden küçük bir çocuk o kadar!" diye bağırdığında beni dövmek üzereydiler. Beni bıraktılar ve evimize daldılar. Beni kardeşlerimi küçük mutfağa kapattılar. Babamı tutuklayıp diğer adamlarla beraber dövdüler. Kafalarını plastik poşetler geçirerek onları bilmediğimiz bir yere götürdüler. Ben kuşatmayı yaşadım ve bunu asla asla unutmayacağım. Ben işgali durdurun demek istiyorum. Zulmü durdurun ve ölümleri durdurun, durdurun!
Ben Sara Atraş, yaşım 5 Seni seviyorum anneciğim.
Aliyan Zeyid, yaşım 9 Oynamak için arka bahçeye çıkamıyorum. Evden dışarı çıkamıyorum, çünkü sokağa çıkma yasağı var. Bütün oyuncaklarımı sakladım çünkü İsrailli askerlerin oyuncak tankım ve silahım olduğu için gelip beni götürmesinden korkuyorum. Sokağa çıkma yasağı olduğu için bakkala gidip şeker bile alamıyorum. İsrailli askerler genç erkeleri öldürüyor ve çocukları korkutuyor. Filistinli askerleri hapsediyorlar ve gazetecileri öldürüyorlar. Bize yardım edin ve bizi koruyun.
Rana Burkan, yaşım 9 Bu Rana'dan tüm dünyaya yazılmış bir mektuptur. Bu durumda babam hep uzakta. Annem ve ablamın televizyonda İsrailli askerlerin tutukladıkları adamlara ateş ettiklerini izlerken ağladıklarını fark ettiğimde babamın da onlardan biri olabileceğini düşündüm. Ağlamaya başladım. Bir süre sonra ağlarken kendi kendime dedim ki "Neden ağlıyorum, bu bizim kaderimiz." Benim babam polis ve biz bunlara dayanmalıyız.
Ben Lema Zeyid, yaşım 11 Okulumu bu sene bitirmek için bir an önce okula gitmek istiyorum. Yaz tatili boyunca boş olmak, yüzmek ve oyun oynamak istiyorum. İsrailli askerlerin bizim topraklarımızdan gitmesini ve kuşatmayı durdurmalarını istiyorum. O büyük tankların da gitmesini istiyorum. Onlara karşı koyacak hiçbir şeyimiz yok. Okullarımızı işgal etmelerini ve kurşunlamalarını istemiyorum.
Ahmed Tukun, yaşım 7 Askerler geldiğinden beri evden eve taşınmaya başladık. Her hafta başka bir evde kalıyoruz. İsrailliler evlere girip insanları korkutuyor. Onlar Kudüs'e girince biz Ramallah'a taşınıyoruz, Ramallah'a girince Kudüs'e gidiyoruz.
Mustafa Mülhem, yaşım 8 Filistinli çocuklara yardım etmeye çalıştıkları için başka ülkelerden gelenlere teşekkür etmek istiyorum. Çok kötü ve zavallı durumdayız. Şehirlerimiz işgal edildi. Ben Ramallah'tayım ve İsrailli askerlerin tam kuşatması altındayız ve şehir tanklarla ve askeri araçlarla dolu. Ben ölüler (şehitler) ve yaralılar için çok üzülüyorum ama doktorlarımız ve hastaneler bizi koruyacak.
Heba Burkan, yaşım 12 Barış ve güvenlik istiyoruz. Hem de çok. Sevgi ve şefkat istiyoruz. Çocukluğumuzu ve özgürlüğümüzü verin.
Ahmed Atraş, yaşım 8 Bu çok zor bir durum. Çok sıkıldım. Annem dışarıda oynamam izin vermiyor. Haber izledikleri için televizon izlememe de izin vermiyorlar. Şehitler için üzülüyorum ama şehitlerin sayılarının arttığını duydukça daha da çok üzülüyorum. Fakat yan evdeki çocuklarla oynuyorum. Tek dileğim İsrailli askerlerin yurdumdan çıkması ve insanlarım için isteyebileceğim en iyi dilek bu.
Mizer Cibrin yaşım 15 Unutulmayacak resimler: İsrailli askerler bizim mutfağa ya da banyoya gitmemizi engellediler. Yaşadıklarımız inanılmaz şeyler. Banyo evimizden çok uzak olduğu için küçük kız kardeşim boş bir çöp tenekesini kullandı. Ben kabul etmedim ve banyoya gitmekte ısrar ettim. Askerlerin önüne gitmek istedim annem ve babam beni engellemeye çalıştı. Ama ısrarlarıma dayanamayıp dikkat etmemi söyleyip izin verdiler. Banyoda işim bittiğinde askerler çevremi sarmışlardı ve ellerimi kaldırmamı istediler. Bir tanesi beni itti ve sorular sormaya başladı. "Ne yapıyorsun, adın ne, yaşın kaç?" Hepsine cevap verdim babam "Durun durun o banyoya giden küçük bir çocuk o kadar!" diye bağırdığında beni dövmek üzereydiler. Beni bıraktılar ve evimize daldılar. Beni kardeşlerimi küçük mutfağa kapattılar. Babamı tutuklayıp diğer adamlarla beraber dövdüler. Kafalarını plastik poşetler geçirerek onları bilmediğimiz bir yere götürdüler. Ben kuşatmayı yaşadım ve bunu asla asla unutmayacağım. Ben işgali durdurun demek istiyorum. Zulmü durdurun ve ölümleri durdurun, durdurun!
Ben Sara Atraş, yaşım 5 Seni seviyorum anneciğim.
Evrensel'i Takip Et