Filistinli çocuğun hayalleri...

İsrail birliklerinin Gazze saldırısı Ortadoğu'da yaşanan şiddet olaylarına masum insanların nasıl kurban gittiğini bir kez daha gösterdi. Resmi rakamlara göre, her iki taraftan da 29 Eylül 2000'de başlayan İkinci İntifada'dan bu yana toplam 570 İsrailli ve 1658 Filistinli öldü. Ürdünlü web tasarımcıları ve reklamcılar Filistin'deki sivillerin durumunu dünyaya duyurmak için bir internet sitesi hazırladı. Siteye girince, kırmızı bir fonun üzerinde siyah-beyaz bir Charlie Chaplin resmi çıkıyor karşımıza. Hemen yanında ise, görünüşünden 12 yaşlarında olduğu anlaşılan gülümseyen bir erkek çocuğu. Her iki resmin üzerine gelecek şekilde şu yazı yer alıyor: "Filistinli Bassem, bir gün Charlie Chaplin olabilme hayali kuruyor. Yüksek sesle gülebilmesine izin verebilecek miyiz?" Bu yazının hemen altında ise "Chaplin'in sessiz filmleri tüm dünyayı etkiledi ve hepimizi güldürdü. Ancak Bassem'in şu anda olduğu yerde, gülümsemek için bile bir neden yok. Filistinlierin yaşadıkları bir şaka değil. Bassem'in kalbi kırık. Sessizlik içinde biraz gülebilmek için neler vermezdi" deniliyor. Bassem ve Chaplin ikilisinden başka 8 Filistinli çocuk daha sayfada yer alıyor. Hepsi de seçkin bir insanın yanında: Mahatma Gandhi, Abraham Lincoln, Umm Kalthum, John Lennon, Shakespeare, Rahibe Teresa, Picasso ve Beethoven.

İyi İsrailliler-Kötü Filistinliler İsrail ordusunun Batı Şeria'da başlattığı operasyonun hemen sonrasında bu fikir ortaya çıkmış. Birçok Ürdünlü reklamcı Filistinlilerin imajını düzeltmek için bir araya gelmiş. Kampanyayı yürütenlerden Suleiman Matouk, Batı medyasının haberlerinde "İyi İsrailliler-Kötü Filistinliler" imajını verdiğini söylüyor ve şöyle devam ediyor: "13 yaşındaki bir çocuğun elindeki taşla bir tankın önündeki resmine, çocuğun terörist olduğu ve tankı havaya uçuracağı yorumu getiriliyor. Bu çok sinir bozucu. Düşünsenize bir taşla..." Grafikerlerden, reklam yazarlarından ve fotoğrafçılardan oluşan grup "Ünlü birinin yanındaki çocuk" fikirine hemen alışmış. Bununla ilgili olarak Matouk düşüncelerini şöyle dile getiriyor: "Kampanyaya başladığımız sırada, sadece internette yayınlamak istemiyorduk. Ürdün medyasından yardım alıyorduk, dışarıda kampanyamızı duyurmak için reklam panoları gibi 2 bin yerimiz vardı. Gazetelerde kendimize ait ücretsiz sayfalar organize edebilirdik. Ama bir türlü başlayamadık."

Destek geri çekildi Daha fikir ortaya çıkalı bir hafta bile olmamışken, poster kalıpları çoktan hazırlanmıştı. Ve nisanın başında yapılan bir basın toplantısı ile kampanya tanıtıldı. Matouk, kampanyayı başlatırken karşılaştıkları zorlukları şöyle anlatıyor: "İşte o anda bizim için büyük bir sürpriz oldu ve kampanyamıza olan destekler geri çekildi. Basın konferansından sonra, tahmin ettiğim kadarıyla, hükümet tarafından gazeteler aranıp kampanya ile ilgili hiçbir şey yayınlamamaları söylenmiş. Bize de gazetelere kampanyayla ilgili bir şey göndermemiz rica edildi." Uluslararası Reklam Birliği Ürdün Temsilcisi de, posterlerin aslıması için gerekli izni alamamış, gerekçe ise ruhsatının olmaması. Ama bu ruhsatı hangi makamın verdiği dahi bilinmiyor.

(Deutsche Welle'den alınmıştır)