Kahraman kardeşlerin 'Misafir'i

Metin-Kemal Kahraman kardeşler beşinci albümleriyle sevenlerinin karşısına çıkıyorlar: Meyman (Misafir). 1987'de Grup Yorum'la başlayan müzik maceralarını bugün sadece yorumcu/besteci/söz yazarı olarak değil derlemeci kimlikleriyle de sürdürüyorlar. Elbette bu kendi üretimleri olan şarkılar için de önemli bir kaynak oluşturuyor. Meyman'ı, ağırlıklı olarak kendi şarkılarından oluşturan iki kardeş bugüne kadar yerleştirdikleri soundlarının içinde yeni arayışlara devam ediyor. Yedisi Zazaca, üçü Türkçe on eserden oluşan albümün birinci şarkısı 'Meymane Usari'nin sözleri Kemal Kahraman'a müziği Metin Kahraman'a ait. Baharda doğanın yaşadığı uyanışı hissettiriyor bu şarkı. Elbette baharın geldiği topraklar, Anadolu... İkinci şarkı 'Aşk Halinde'de hayatını adım adım yürüyen bir adamın ayak seslerini duyar gibi oluyorsunuz. Hayatın bir muhasebesi yapılıyor gibi... Bölümler arasındaki kemanın ezgisi, Aşk Halinde'ye rengini veren önemli bir unsur. Bu şarkının, 'Bir şenlik bahçesinde oyun dizeyim' dizesinin söylenişinde yakalanan keder oldukça etkileyici. 'Fadima', albümde Aşk Halinde ile ortaya çıkan hüzünlü atmosferi değiştiren bir şarkı. Başladığı andan itibaren hoş ve giderek yükselen bir ritmi var. Özellikle koro halinde söylenen bölümlerde bu durum en üst seviyeye çıkıyor. Bizim biraz da Akdeniz esintileri aldığımız Fadima'da neyli geçiş bölümü dikkat çekici. Fadima'nın arkasından gelen Xıdo Seker ise albümün hareketlenen havasını sürdürüyor. Bu parçanın sonundaki bağlama finali geleneksel ezgilerin bir şarkıda olumlu kullanımı açısından dikkat çekici.

Çalgıların dansı Beşinci eser olan 'Hangimsin Sen Benim', Meyman'ın hüzünlü şarkılarından biri. Daha doğrusu üç Türkçe şarkının üçünün de ağır ve hüzünlü bir söylenişi var. Metin-Kemal Kahraman'ın sahne performanslarını temel alarak hazırladıkları bu albümde, bizce So-Be ya da Zazaname ritminde Türkçe bir şarkı da bulunmalıydı. Hangimsin Sen Benim'e dönersek eğer; ud, keman ve gitarın bu şarkıdaki birbiriyle tanışmalarını ve ilerleyen bölümlerde bir sarmal haline gelişlerine dikkat etmenizi öneririz. Meyman'da en çok sevdiğimiz şarkı, yükselip alçalan temposuyla dinleyeni bir saklambaç oyununun içine sürükleyen, söz ve müzik uyumunun Zazaca bilmeyenler tarafından bile yakalanabileceği So-Be (Zazaca'da gel-git anlamına geliyor). Şarkıdaki, 'So... So... So... be, be, be' ile başlayan heceleme oyunları şarkıya farklı bir tat katıyor. 1970'lerden bu yana Zazaca eserler veren Mehmed Çapan'a ait, geleneksel motifleri ağır basan bir şarkı Munzur Bava. Üç önceki albümleri, 'Renklerde Yaşamak'ta yine Çapan'a ait Düzgın Bava'yı yorumlamıştı Kahraman kardeşler. Ve müzikal yaşamlarına damgasını vuran, "Zazaca'nın etimolojik ve gramer yapısındaki mükemmel kurgusallıktan esinlenerek, bu dilin ifade zenginliğini örnekleme" çabası (bu ifade albümle ilgili tanıtım metninde yer alıyor) bundan sonra da kendi üretimleri dışında Munzur Bava gibi eserleri yeniden yorumlamaya devam edeceklerinin işareti. 'Zazaname', bizce Meyman'daki en ilginç şarkı. Almanya'ya göç etmiş Zaza gençlerinin, 'Türklük', 'Kürtlük', 'Zazalık' gibi kimlikler içinde ve Almanya'da olmalarından kaynaklı çelişkilerinin anlatıldı Zazaname'nin sözleri Yusuf Ergün'e ait. 'Rap' formundaki bu şarkı daha önce Almanya'da yayınlanan 'K.W.B., Halay-Çocuklar' rap albümünde de Kemal Kahraman'ın yorumuyla yer almıştı. Xıdo Seker'deki geleneksel bağlama motiflerinin kullanımı burada da başarıyla uygulanmış. Munzur Bava ve hemen ardından gelen Zazaname ile, Zazaların tarih, gelenek ve bugünlerinden iki parçaya peşpeşe tanık oluyorsunuz. Albümün son hareketli parçası Va Yeno'da Maviş Güneşer'in geri vokali Kahraman kardeşlerin soundunda kadın sesi kullanımının az sayıdaki örneklerinden biri.

Son söz Hayyam'ın Meyman'da son sözü Ömer Hayyam söylüyor: Gülistan... Kemal Kahraman'ın bestelediği bu eserde, Hayyam'ın şiirine mistik bir müzikal yaklaşım var. Yüzyıllar önceden gelen sözler ise kişisel ve toplumsal tarihlerimiz açısından bugüne ilişkin pek çok çağrışım uyandırıyor... Metin ve Kemal Kahraman bu albümü de sürekli çalıştıkları müzisyenlerle birlikte kotarmışlar. 15 yıldır birlikte üretim yaptıkları akustik ve bass gitarda Serdar Keskin (Bir süre önce solo albümü Iraksamalar'ı yapmıştı), kemanda Dorothea Marien, kaval-ney ve udda Mehmet Gül, keyboard ve violada Umut Kahraman, keman ve kabak kemanede Ahmet Tirgil, bateride Bülent Ay, vokallerde Maviş Güneşer ve Yusuf Ergün yer alıyor. Meyman'daki şarkıları yakın zamanda İstanbul'dan başlayan bir dizi konserde canlı olarak dinleyebileceğinizi de haber verelim. Ayrıca farklı müzisyenlerle ilginç çalışmalara imza atan Kahraman kardeşlerin bu yöndeki üretimlerine bahar aylarından başlayarak yenilerinin de ekleneceğini belirtelim.