ÖRGÜTLÜ BASIN

Siz kabul edersiniz, sonra siz pişman olursunuz, sonra tekrar değiştirelim dersiniz…
Siz katledersiniz, siz küfredersiniz; sonra katilleri baş tacı eder, diğerlerinden de özür dilersiniz… Ama suçu da üstlenmeden, sıyrılırsınız aradan; kendinizi masum ve esirgeyen, diğerlerini zalim ilan edersiniz…
Mezarlarını saklarsınız, vatanından uzaklara gömdürürsünüz; sonra geri çağırırsınız… Reddetme, hain sayma ve çağırma yetkisi de sizdedir çünkü!
Onların ruhları, gelir mi, “görev başı” çağrılarınıza kulak vererek?
***
Azlığa yaşam hakkı tanınmayan bir vatanda, son nefeslerine kadar bıkmadan usanmadan yaşama tutunmaya, geleceğe uzanmaya çabalayanların yorgunluğu ve yılgınlığı gözlerinden okunuyor…
Mücadelenin kırılma anında, ömründe bir kez olsun çoklukla rahata erme yanılgısıyla yanından uzaklaşan yoldaşının gözünün içine bakıyor…
Yükü kaldıramıyor… Sol dizi yere değiyor, destek arıyor…
Yaşam onu öylece bekletecek!
Alnındaki terler, gözyaşlarıyla birleşip, burnunun ucundan tek tek damlayarak…
Ta ki yaşayıp da görenler azlığa itilinceye kadar.
***
“Gül solup, mevsim geçince artık bülbülden maceralar işitemezsin.”(Mevlana, Mesnevi)
Çokluğa yol gösterenler, kendilerini besleyen azlığın fikir üretimini durdurup, susmasıyla tıkanırlar; bir gün dönüp bakarlar ki egemenliği korumak için yeni yalanlar gerek…
Sarsılır, parçalanır, dağılırlar; azlığa dokununca umursanmayan krizler; çokluğu yönetenlere değince toplumsallaşır; aralarından en akıllısını çıkarırlar, çoğalmaya başlayan azlığın ayağa kalkıp söylediği sözleri çalar, allayıp pullarlar…
Sonra tekrar kendileri kabul ederler, kendileri pişman olurlar, yeniden değiştirirler…
Gözlerini kırpmadan katlederler, küfrederler, katilleri baş tacı edip salıverirken, anma törenlerinde suçu üstlenmeden özür dilerler!
***
“Aynan, bilir misin, neden gammaz değil?
Yüzünden tozu, pası silinmemiş de ondan!” (Mevlana, Mesnevi)
İnsanlar, Paris’te de aynı, İstanbul’da da…
Yorgunluğun sonuçlarını, yaşayarak göreceğiz.
Umarım, yanılmışızdır…
Aynaları temizleyip, kendimize bir bakalım; bu sayede arkamızdakileri de görebiliriz belki…
ERCAN İPEKÇİ