Antalya mı? yoksa Davos mu?

Sonuçları itibariyle 2009 yerel seçimlerinde ülkenin nabzının attığı yerlerden birisi de Antalya oldu diyebiliriz. Başbakan 28 defa gelmişti bu kente ve her gelişinde çantasında bir yatırım paketi getirmişti. Başta Adalet Bakanı olmak üzere AKP kurmayları iki ay öncesinden kamp kurmuşlardı Antalya’ya. Çünkü doğal güzellikleri ve tarihi dokusu ile birlikte devasa yerel kaynaklara sahip olan bu kent; tarifeli başbakanlık seferlerinin sürmesi için karada, suda havada da olsa mutlaka avlanmalıydı. Öyle ki, tüm köşe başları tutulmuş, yeterinden fazla kömür, para, tapu ve dua dağıtılmış, hatta son hafta içerisinde ücretsiz tramvay seferleri de başlatılmıştı.
Her şey ama her şey AKP adayı Menderes Türel’in kazanması için hazırlanmıştı. Anketler de aynalar da öyle diyordu! Ama Antalya seçmeni 29 Mart akşamı kendisinin günlük yaşamı ve geleceği üzerine yapılan bu hesapları bozabilecek bir iradeyi açığa çıkardı. Daha doğrusu karaya, havaya ve suya göre yapılan tüm hesapları Antalyalı tramvayla bozdu. Ve Başbakanı da, Menderes Türeli de “tramVAY VAY VAY..” diyerek gönderdi. Çünkü tramvay; Antalya’nın doğal dokusu, ticari yapısı ve insan yaşamını talan ederek yağmalamanın adı olan “kentsel dönüşüm projesi” içerisinde bir simge olma özelliğini kazanmıştı. Dolayısıyla; Antalya seçmeni AKP’yi en yumuşak yerinden vurmasını bildi ve Başba-kan’ın kimyasını da bozdu dersek abartı olmaz.
Başbakana göre Antalya halkının tercihi anormaldi! İlginin bu kadarı fazla gelmişti Antalyalıya! Başbakan bir daha Davos’a gider mi bilemeyiz ama, “Benim için Antalya bitmiştir, bir daha da Antalya’ya gelmem...” der gibiydi.
Antalya seçmeninin bu tercihini doğru okumak gerekir. Menderes Türel şahsında AKP politikalarına Antalyalı seçmen ‘dur’ demiştir. Daha doğrusu, Antalya seçmeni, günlük yaşamı ve geleceği üzerinde oynayan bu uygulamalara karşı tepkisini “anormal” derecede yüksekten ifade etmiş ve kendi ezberini bozma pahasına sorunlarının çözümüne dair bir iradeyi açığa çıkarma becerisini göstermiştir.
Ancak, sadece ortaya çıkan sonuca bakarak, çözüm için adres olarak CHP’yi gördüğünü söylersek; Antalyalı seçmenin tepki ve tercihine haksızlık etmiş oluruz. Bu değerlendirmeyi doğrulamak için CHP’nin İl Genel Meclisinde aldığı oyların sayısı ile Mustafa Akaydın’ın aldığı oyları karşılaştırmak yeterlidir (CHP yüzde 33-Akaydın yüzde 41). Buna birçok AKP ve MHP taraftarının Akaydın’a oy verdiği bilgisi de eklenebilir. Evet. Antalya’da AKP kaybetmiştir, ama kazanan CHP de değildir.
‘O zaman kazanan kim?’ sorusu sorulabilir elbette. Bu soruya ‘Antalya halkı kazanmıştır’ dersek bir başka gerçeği teslim etmiş oluruz.
Mustafa Akaydın’ın politik bir geçmişi olmamasına rağmen demokrat, aydın, ilerici ve laik kişiliği yanında; başta tramvay, Antkart ve kentsel dönüşüm projesi uygulamalarına karşı söylemleriyle, halkta yaşadığı sorunları çözebileceğine dair bir inanç uyandırdığı açıktır. Akaydın’ın Antalya’nın kaynaklarının halkın yararına kullanılması; kent nazım planı, işsizlik, yoksulluk, çevre, su enerji, konut, ulaşım gibi temel sorunlarına doğru yerden yaklaştığını da söylemek mümkündür.
Bu durumda bize düşen görev ise seçimlerde verilen sözlerin takipçisi olmanın ötesine geçerek, halkın ihtiyaçlarının karşılanması ve yaşadığı sorunların çözümü üzerinden yerel örgütler kurarak, kent yaşamına doğrudan ve taraf olarak katılmalarına yardımcı olmaktır. Bu temelde göstereceğimiz her faaliyet ve tüm çaba; düzen partilerinin, halkın ihtiyaçlarını istismar ederek yedeklemesi ve bölerek karşı karşıya getirmesinin olanaklarını da bertaraf edecektir.
Dolayısıyla böyle bir çalışma tarzı, politikalarımızla birlikte partimize de halk nezdinde yerel ve genel meşruluk kazandıracaktır.
İlhan Karakurt (Antalya)