Neden 6. gençlik konferansını örgütlüyoruz?

Bizler sadece gençleriz; öğrenci gençler, işçi gençler, işsiz gençler, geleceği karanlık gençler... Peki bir ülkenin gençleri ne yapabilir ki? Bir gençlik konferansı neyi değiştirebilir ki? Ne işe yarar? İnsanlara ne anlatmaya çalışıyoruz? Gençlik neden bir konferans yapıyor ve neden bunu örgütlüyor?

Geleceğimizi bugünden kuracağız, geleceğin böylesine karanlık ve sonu görünmez bir tünel olduğu günümüzde gençlik konferansımızın söyleyecekleri. Gençler çok şey yapabilir. Zaten 68 dönemi buna mükemmel bir örnektir. Gençlik hareketlerinin bütün dünyayı çalkaladığı bir dönem. Böylesine bir miras ve geçmişe sahip bizlerinde yapamayacağı şey yok.
AKP ve onun zihniyeti ile boğuşan gençler tutuklanıyor, darp ediliyor. AKP'nin zihniyeti 12 Eylül'ün darbeci zihniyetinin aynısını yaşatıyor. Görebildiğimiz tek fark 12 Eylül döneminde ''Asmayalım da besleyelim mi?'' zihniyeti var iken bugün asmayıp, cezaevlerinde çürütüyorlar. Bir hükümet, gençliğine geleceğine bu kadar gaddar olabilir mi? Bizim hükümetimiz 700'den fazla öğrenciyi tutuklayacak kadar gaddar olabiliyor. Staj diyerek köle gibi çalıştırıyor. Ülkenin geleceği gençlerin hayatlarını 2-3 saatlik sınavlarla belirleyebiliyor ve bu sınavlarda zorla ezberlettiği dayatmaları da isteyebilir. Fransaya düşünce özgürlüğü dersi verirken kendisi 100'den fazla gazetecisini, görevi sanıklarını savumak olan avukatları tutuklayabiliyor. İşine gelince ''bizim soyumuz Abdüllmecid'e kadar dayanıyor'' diyip, toplu mezarlar, katliamlar sorulduğunda ''biz o dönem iktidarda değildik'' diyebilir. Bizim hükümetimizi kriz teğet geçebilir. Saçma sapan açıklamalardan tatmin olabilir. Tabii ki AKP'nin başarılı olduğu ve kendi geleceğini koruduğu zamanlarda olmuştur. Halen de olmaktadır; 4-5 kişilik Kürt ögrencilere saldıran 20 kişilik ülkücü grubu korumuştur mesela, Erdal Ereni 17 yaşında asarken Ogün Samastı çocuk yapmıştır mesela, evinde 19 çakmak olan genci, puşi takan, zılgıt atan genci kendini 80'lerde fes etmiş örgütlere üye yapıp, Hrant davasında örgüt bulamamıştır mesela, sınavları şifreleyerek bazı gençlerin tam puan almasını sağlamıştır ve tabi ki bunlar başarıdır. Gençliği korumaktır ama hangi gençliği? Eminim ki sizleri, beni değil. Uluderede katlettikleri 12-13 yaşındaki çocukları değil. Asgari maaşla köle gibi çalıştırdıkları emeklerini ve alın terlerini sömürerek zengin oldukları işçi gençleri değil.

Bir gençlik konferansı ''Ne oluyor arkadaş?'' demeye yarar. İşçi gençlerle, öğrenci gençlerin birleşerek sorunlarını dile getirebildiği bir ortamı hazırlar. Ve çözümleri doğurur. Gençlik konferansımızın başlama tarihine kadar öncelikle okullarımızda parmak ısırtacak bir çalışma yürütmelidir. Konferans komiteleri kurulmadır. Her genç ilişkilerini bir kağıda yazarak onlarla buluşmalıdır. Toplantılarımızın başlıca konusu konferans olmalıdır. Bu çalışma öyle bir duruma gelmelidir ki ülkemizde ki her genç, gençlik konferansı'nın geldiğini bilmelidir ve kendini bu konferansa katılmakla hükümlü görmelidir. Çünkü AKP'den rahatsız olmayan, eğitim sistemini beğenen, asgari maaşla çalışmak isteyen genç yoktur, varsa'da AKP'nin kendisinden ve haklarından neler götürdüğünden haberi yoktur. Bizim yapmamız gereken o gençlere ulaşabilmektir. Onlara gençlik konferansımızı ve önemini anlatabilmektir. İşte bizler bu karanlık ve gerici dönemden çıkabilmek için, gençleri birleştirebilmek sorunlarını tartışıp çözümlerini buldukları bir ortama katabilmek için 6. Gençlik Konferansı'nı yapıyor ve örgütlüyoruz. Unutmamamız gereken gençliğin bir enerji kaynağı olduğudur. Gençlik ne kadar güçlü olursa özgürleşme ve gericiliğe karşı mücadele de o kadar güçlü olacaktır.
Kendimiz için olacak en iyi şeyi biz biliriz. Gençlik Konferansı kararlarını kendimizin aldığı bir toplantıdır. Gereken ise o toplantının içini doldurmak her fabrikadan, lise ve üniversiteden gençleri toplamaktır. Artık kendimiz için bir şeyler yapma vakti gelmiştir ve bu konferansı her genç kendi için örgütlemelidir. Geleceği için!