Yalnızlık paylaşılmaz
Özdemir Asaf satırları düzelttiğinde bu düzeltilerin de görünmesini istemiş. Düzeltilerini satırların üstünde bırakmış. Bu yanı kitaba bir ders kitabı niteliği kazandırıyor.
Sennur SEZER
Bir yazarın el yazısını gördüğünüzde heyecanlananlardan mısınız? İşte sizin için inanılmaz bir olanak. Bir şairin kendi eliyle düzenlediği kitabı: Yalnızlık Paylaşılmaz. Kitabın yazarı ve düzenleyicisi, Özdemir Asaf (11 haziran 1923-28 Ocak 1981). Özdemir Asaf kimi zaman el yazısıyla yazmış kimi zaman daktilo ile yazdıklarını eliyle düzeltmiş:
GÜLDEN GELEN
Açmış bir gül kadar bütündür bütünlüğündedir solmuş bir gül,
Dalından başlayan bahçeleri düşündürür,
Soğumuş özlemlerin uzak kuytularından
Kucaklar bir kadını , bir anıya öptürür.
Yalnızlığının yorgun ılık uykularından
Alır onu tomurcuk günlerine götürür.
Özdemir Asaf satırları düzelttiğinde bu düzeltilerin de görünmesini istemiş. Düzeltilerini satırların üstünde bırakmış. Bu yanı kitaba bir ders kitabı niteliği kazandırıyor. Üstü çizilen sözcüğün (bütünlüğündedir) yerini alan sözcüğün (kadar bütündür) söyleniş akıcılığı, anlam vurgulaması üstüne düşünme olanağı hem okur için hem genç şairler için bir olanak bence. Özdemir Asaf, 12 Eylül’den sonra ya da başka bir söyleyişle ölümünden sonra hızla üniversite gençliği arasında yayıldı.Onun düşünceyle oynayan dizeleri için şiir toplantıları düzenlendi.Şiirlerinde kırgın bir edayla da olsa kötümserliğe karşıdır:
Işıksız bir gölgedir yalnızlık
Arar bütünlemeye bir başka yalnızlığı;
Bu dizelerin çevresinde örülen şiir gölgeyle ışık, yalnızlıkla yakınlık arasında yumusak bir yapı vardır. Üfleseniz uçacak hafiflikte, ama bir duman gibi çevreyi sarmaya yatkın bir duygudur anlatılan:
Genç idik , umularla yalnızdık;
Anlamamanın gücü koşuşlarımızda ...
Şimdi ağır-ağır iniş yokuşlarımızda,
Yalnız yalnızlık.
Bu şiirin adı Akşamın Üstü. Bu tamlama “akşamüstü” sözcüğünden farklı sözcük oyunları içermektedir.
Yalnız olmanın bütün şiirsel anlamlarını öğrenmek için Özdemir Asaf’ın Yalnızlık Paylaşılmazını bir kaç kez okumak gerekir.Önce şair uyarır okuru:
Her şeyi süpürebilirsin;
Sonbaharı süpüremezsin.
Sonra okurun bütün çevresini saracak bir manzara çizer:
Yalnızsa
Sürekli bir sonbaharı
Süpürür hep..
Düşünemezsin.
Yalnız bir sonbaharın yaprakları, yağmurları , rüzgarlarıyladır. Hepsini süpürmek zorundadır. Bir Sisipos cezası, bir kayayı bir tepenin üstüne kadar itip oradan yuvarlanmasını çaresizce seyretmek gibi bir duygu:
Yalnızsa
sürekli bir sonbaharı
süpürür hep.
Yalnızlık bir ceza mı yoksa:
Yalnız
Bin yıl yaşar
Kendini
Bir an’da.
Bütün yaşadıklarını yeniden yeniden yaşamak. Kimseyle paylaşamamak gerçekten cezadır.
Yalnızlık Paylaşılmaz,
Özdemir Asaf,
Şiir, , YKY, Ciltli, 155 s.
Evrensel'i Takip Et