Pes etmiyoruz, etmeyeceğiz!

Cengiz BÖLÜKBAŞ
Antep

“O sözler ki kalbimizin üstünde dolu bir tabanca gibi ölüp ölesiye taşırız. O sözler ki bir kere çıkmıştır ağzımızdan, uğruna asılırız." Bu sözler tanıdık geldi mi sana yoldaşım? Annene yazdığın mektubunda söylemiştin bu sözleri. Seni bundan 35 yıl önce asanlara karşı o dik duruşunu, mücadele ruhunu anlatmıştın bu sözlerle. 35 yıl sonra da senin gibi bu sömürü düzenine karşı mücadele eden bir yoldaşın olarak yazıyorum sana bu mektubu. Seni unuttuğunu söyleyen Kenan Evren'e inat seni hala ilk gün gibi anan, seni ve mücadeleni yaşatacak bir yoldaşın olarak seni unutmamak, unutturmamak için yazıyorum bu mektubu. Dediğin gibi kalbimizin üstünde dolu bir tabancayla direniyoruz ucunda ölüm ihtimali olsa bile…
Seni asanların zihniyeti hala iktidarda ve sürüyor ne yazık ki. Bugün işçi ve emekçilere açlık sınırının altında bir hayatı reva gören, halklarına karşı her zulmü reva gören, sarayına giden basamakları kanla yıkayan bir sistemle mücadele eden bir yoldaşın olarak yazıyorum. Ancak bilmedikleri bir şey var. Tarih hep bizden yana tekerrür etmiş, diktatörler yıkılmış gitmiş halklar kalmışlardır. Senin de annene yazdığın mektupta dediğin gibi "Biz karşımızdakiler gibi bir avuç değiliz. Biz halkız."  İdama gitmeden önce dediğin gibi nicelerimiz katledilecek, yaşamlarını yitirecek ama asla yok olmayacaklar. Tıpkı Ali Deniz, Şebnem, Dilan, Elif ve bu yolda yaşamını yitiren diğer yoldaşlar gibi. Bizim mücadelemiz devam edecek ve onlar da senin gibi, seninle birlikte mücadelemizde yaşayacaklar. Senin ve binlercesinin karanlıkla boğuşurken yok olduğunuzu, bu mücadelenin de bir gün yok olacağını sanmasınlar! Sen nasıl yaşadığın dönemdeki karanlıkla boğuştuysan biz ve bizden sonraki nesiller de asla pes etmeyeceğiz!