Bize ücretin asgarisi, patrona Bonus!
Fabrikanın kreşi var; ama bir tek çocuğunuz kreşe alınıyor. Diyelim ikiz çocuklarınız varsa bir tanesi kreşe alınıyor, ikincisi yasak. Diğerini nereye bırakırsanız bırakın, o size kalmış!
Bursa’nın Gemlik İlçesine bağlı serbest bölgenin içinde araba üretimi yapan firmalara kablo imalatı yapan Yazaki’de altı aydır çalışıyorum. İlk dikkatimi çeken; iş görüşmesine gittiğimizde bizi yemekhane bölümüne almaları oldu. Yaz aylarıydı ve havalar çok sıcaktı, yanımda bulunan arkadaşım çok susamıştı ve yemekhaneden su istedi. “Maalesef çalışanımız olmadığınız için su veremiyoruz” diye bir yanıt aldık. Oysa karşımızda kolilerce su şişesi duruyordu; ama çeşmeden dahi vermediler.
Fabrikanın giydiğimiz sivil kıyafetlerimizle ilgili de kuralları vardı: Kapri, eşofman ve tayt giyinmek yasak. Bu şekilde fabrikaya gittiğinizde işbaşı yaptırılmıyor. Fakat kadınlar arada kaçamak da olsa tayt giyiniyorlar. Fabrikanın kreşi var; ama bir tek çocuğunuz kreşe alınıyor. Diyelim ikiz çocuklarınız varsa bir tanesi kreşe alınıyor, ikincisi yasak. Diğerini nereye bırakırsanız bırakın, o size kalmış!
İşe alındıktan sonra bir ay eğitim görüyorsunuz. Bizim grup iki hafta eğitim aldı. Eğitimler iş güvenliği, çalışma kuralları ve üretim ile ilgiliydi. Üç vardiya çalıştığımız fabrikada hamile kadınlar gece vardiyalarına gelmiyor ve üretim içinde de biraz daha işi hafif olan bölümlere gönderiliyorlar. Yazaki’de kadın erkek işçi oranı aşağı yukarı birbirine eşit ve asgari ücret alıyoruz. Sadece ek olarak bir ay boyu devamsızlık yapmazsanız “Bonus” diye adlandırdıkları ve gece vardiyası farkı olan üç yüz liralık bir ek ücret alıyoruz. Hükümetin ‘asgari ücret bin üç yüz lira olacak’ demesinden sonra gıdadan giyime, ulaşımdan yakacağa, yani bütün temel ihtiyaçlara yüzde yüz zam yapıldı ve biz daha zammı alamadan sıfırlandı.
Şimdi de fabrikada bir söylenti dolaşıyor, ‘Bonus’lar artık ödenmeyecekmiş ve fabrikadan işçi çıkartılacakmış’ diye. İşçiler bu durumdan çok rahatsız. Zaten normalde asgari ücret tam olarak elimize geçmeyecek. Bu yaşam koşullarında bu dahi yetersizken patronlar, fazla gördüğü asgari ücreti bahane ederek hak gaspı yapıyor; yani her zaman işçiler kaybediyor. Hükümetinden işverenine, hepsi terazinin aynı kefesinde. Biz işçiler de birlik olup geleceğimiz ve iş güvenliğimiz için terazinin diğer kefesinde olmamız lazım. Ancak o zaman dengeleniriz.
Yazaki’den bir kadın işçi
Gemlik / BURSA
Değişimin zorunluluğu
Dünyayı uyandırmak değil, uyutmak için miting
Almanya ABD’nin arka bahçesi mi?
22 yıllık, 72 yıllık gerileme: MEB’in, AKP’nin, milli görüşün ‘Milli Maarif’ ve ‘MESEM’ başarısı
2025’e ilk yazı: Kim av, kim avcı?
Hoş gelmedin yeni yıl, bizsiz olmaz!
Benim adamımdan hoca
Hakemlere takık kafalar
Suriye: Korku ve ümit iç içe
