‘Yan yana gelmeye devam edeceğiz’

Fatma KESKİNTİMUR
Antep

Barış için Kadın Girişiminin çağrısıyla 100’e yakın kurumun bir araya gelerek başlattığı “Ölümden değil yaşamdan yanayız! Barış ve hakikat hakkımızı savunuyoruz” başlıklı kampanyayı destekleyen EMEP’li Kadınlar, Antep’in işçi mahallelerindeki kadınlarla bir araya geldi. Kampanya kapsamında hem internetteki “yasamdanyanayiz.com” adresinden hem de mahallelerde yüz yüze gelerek imza toplayan EMEP’li Kadınlar, Ocaklar ve Üçoklar Mahallelerindeki kadınlarla barışı konuştu.

‘BU SAVAŞI DURDURALIM’

Bölgedeki savaş ve çatışmaların sonuçlarını “Televizyonda izlemeye bile dayanamıyoruz” diyerek anlatan Ayşe Kaya, barış mesajını iletirken gözyaşlarını tutamıyor. Antep’te hem Suriyelilere yönelik linçlerin, hem de 6-8 Ekim Kobanê eylemlerine yönelik saldırıların en yoğun yaşandığı mahallelerden olan Ocaklar Mahallesi’nde, olaylar süresince hep barışçıl tutumu ve dayanışmacı yönüyle öne çıkmış olan mahallenin Ayşe Teyze’si, bu kez de bölgede süren savaş için sesini yükseltti: “Analar ağlamasın. Artık şehit haberleri almaktan, ölüm haberleri almaktan ciğerlerimiz parçalanıyor. Ne olacak bu halimiz? Her gün bir ölüm haberi geliyor. Yazık değil mi? Oradaki insanlar, çocuklar, kadınlar ölüyor. Bu kadar eziyet, zulüm niye?”

‘SAVAŞ HER YERİ YAKIYOR’

Kaya, bunun Antep’teki yansımalarını şu sözlerle anlattı: “Orada savaş oluyor, burada çocuklarımız perişan. İş yok, güç yok! Yani orada savaş oluyor ama kimse rahat değil. Biz de burada rezil durumdayız.” Kendisi Kürt olan Kaya, mesajını Türk annelerine de seslenerek tamamladı: “Yeter artık, barış getirin. Hiç mi yüreği sızlamıyor anaların? Bu kadar büyütüyorlar, yetiştiriyorlar, askere yolluyorlar. Ölüsü gelsin diye mi yolluyorlar? Birlik olalım, bu savaşı durduralım. Yeter, birlik olun, barış isteyin! Huzur gelsin artık ülkeye. Huzurumuz kalmadı. Haberleri gördükçe yüreğimiz sızlıyor çünkü biz anayız! Yeter artık, inadına barış, barış, barış!”
Adile Bayramoğlu da bir anne olarak konuşuyor ve ailelerin çocuklarını ne zorluklarla büyüttüklerini hatırlatıyor. “Yolma yoldular, pamuğa gittiler, ne rezilliklerle büyüttüler o çocukları. Anne, babaları tarlalarda çalışıyorlar, kamyonlar devrilip ölüyorlar. Şimdi de savaşta mı ölsünler? Yeter artık! Yazık bu vatana! Barış istiyoruz biz!”

Aynı mahalleden “barış” diyen bir diğer kadın da Güllü Yazar. O da savaşın önce kadınları ve çocukları vurduğuna dikkat çekiyor ve “İster Türk, ister Kürt olsun. Orada kadınlar ve çocuklar ölüyor. Biz çok üzülüyoruz. İnadına barış istiyoruz” diyor.