Paralı eğitim = İşçisin sen işçi kal!

Emek Mahallesi’nde çalışan bir öğretmen

Uzun yıllardır Emek Mahallesinde çalışan bir öğretmen olarak burada çalışıyor olmaktan çok mutluyum, işçilerin ve onların çocuklarının yaşamlarına dahil olabilmek çok güzel ve öğretici.

Emek Mahallesi’nde yaşam Eskişehir’in diğer bir çok yerine göre çok farklı, mahallede yaşayanların çoğu fabrika işçisi veya inşaat işçisi. Azımsanmayacak kadar bir bölümü ise ne yazık ki işsiz.

Mahalleyi göç yapısı olarak değerlendirdiğimizde neredeyse Eskişehirli olan yok. Mahallenin bir bölümünde de Romanlar yaşıyor (Dışlayan kesim tarafından esmer vatandaş olarak isimlendiriliyor), çoğunlukla Doğu Anadolu, Güneydoğu Anadolu, Konya (Yunak-Haymana), Emirdağ’dan göç alan bir mahalle. Ailelerin çoğu geniş aile, bunda geleneklerin ve maddi sıkıntıların da etkisi var.

Mesleğimiz gereği işçi ailelerinin evlerini ziyaret ettiğimizde ekonomik sıkıntılar kendini ortaya koyuyor. Biz değer verdikleri öğretmenleri için dişinden tırnağından arttırarak kıymalı yemekler yapıyorlar. Bunun dışında genellikle aile bütçelerini sarmayacak veya köyden vb. gelen gıdaları tüketiyorlar. Okulda da tespit ettiğimiz üzere protein başta olmak üzere temel gıda maddelerinin yeterli düzeyde alınamaması özellikle çocukların gelişimine yansıyor.

İşçi ücretlerini düşünürsek gıdaya olduğu kadar giyime vb. etkisi öğrencilerde görülüyor. Örneğin giysi yardımı olduğunda çoğu okulda verilecek öğrenci bulunamazken; bizler keşke daha fazla yardım olsaydı diyoruz.

Emek Mahallesi’nin bir diğer yanı olan Roman çocukların toplumun içinde yaşadıkları dezavantajlı durum. Romanların iş bulmada yaşadıkları sıkıntıları eğitim alanında da yaşadığını görüyoruz ne yazık ki.

Emek Mahallesi’nde büyüyen çocuklarımızın ilköğretimden sonra çoğunlukla endüstri meslek lisesine gittiğini görürüz. Birçok başarılı ve zeki öğrencimiz ekonomik durumu iyi olan ailelerinin çocuklarının aksine özel ders alamamakta, dershaneye gidememektedir. Aksine öğrencilerimizin çoğu aile bütçesine katkı sunmak, en azından aileye yük olamamak için yazın okullar tatilken ilkokuldan itibaren küçük işlerden çalışmaya başlamaktadır. Eğitimin paralı hale dönüştüğü, çocuklarının eğitimine daha çok para harcayan ailelerin çocuklarının daha önde olduğu bu eğitim sisteminde, işçinin çocuğuna yine işçi olmak düşüyor.