Şimdi daha özgür ve umutluyum

Merhaba Emek ve Gül okurları,
Kadına yönelik şiddet ve cinayetlerin her geçen gün arttığı son günlerde, ben de şiddete maruz kalan bir kardeşiniz olarak sizlerle yaşadıklarımı paylaşmak  istedim. 
Çalıştığım işyerinde tanıştığım eski eşimle dokuz ay birlikte yaşadık. Kadın haklarını savunan, bana karşı çok saygılı olan, kadın erkek eşittir diyen, kendisine “devrimciyim” diyen bir insandı. Dokuz ay sonra nikahlandık. Ben nikahlandığımız gece, nikahtan önce kıyafetlerimizi nasıl çıkartıp katlayıp koyuyorsam o gece de öyle koydum ve ilk dayağımı yedim. Neymiş efendim kadının kıyafetleri erkeğin kıyafetinin  üzerine konmazmış, o zaman kadının üstünlüğü olurmuş. Çok geçmeden hamile olduğumu öğrendim ve şiddet, tecavüz devam etti. Olanları ailemle paylaşamıyordum. Doğumdan sonra iyice içine kapanık sessiz biri olmuş, piskolojim iyice bozulmuştu. 
Kilo alıyorum diye hakaretlere uğruyor aşağılanıyordum. Bense gerçekten bütün umutlarım kırılmış rutin ev işleri, yemek, çocuk derken günler geçip gidiyordu. Akşamları gönlünü hoş edersem sabah harçlık veriyor, hastayım yorgunum dediğimde layık gördüğü harçlığı da vermiyor, şiddet dahi görüyordum. Eminim ki benim yaşadıklarımı birçok kadın da yaşıyordur. Çocuğum büyüdükçe benim neler yaşadığımı da fark ediyordu. Ailem ve çocuğumun desteğiyle boşandım. Şimdi ailemle ve çocuğumla birlikte yaşıyoruz ve mutluyum. O sahte kadın hakları savunucularına karşı kendi haklarımı kendim savunuyor mücadelemi kendim veriyorum, daha özgür ve umutluyum.
BURSA