Mezarda emeklilik bile hayal oldu

Kadın, işçi, anne, eş, hangi role gireceğine, ne iş yapacağına kendisi karar veremiyor. Eğer okumamışsan, mesleğin de yoksa sadece işçisin; ya tekstil ya da temizlik firmalarında... SGK yok, merdiven altları sağlıksız, hele bir de her yerde, her girdiğin işte Suriyeliler var. İşçinin emeği çok daha ucuz hale geliyor. Çünkü çok kötü şartlarda, üçe beşe çalışıyorlar, SGK da yapılmadığından dolayı çalıştıran da çok oluyor.. 
Kadınsan iş bulmak da hayal. Temizlik firmaları çalışma kampları gibi. Biri geliyor kadın erkek demeden topluyor, inşaat sahasına götürüyor, erkekler inşaatın molozlarını temizliyor, haa bazı kadınlar erkeklerle aynı parayı almak için moloz temizliyor, diğer kadınlar da bitmiş daireleri temizleyip müşteriye hazırlıyor. Koşullar zor, inşaat sahasındasın, yemekhane inşaat içinde, tuvaletler tenekeden, erkeklerle kadınlar ortak kullanıyor. Nasıl bir memleketse işçi olup yaşamaya çalışmak çok onur kırıcı oluyor. 
Ben Leke  işçisiydim, 3 ay önce bizi yıllık izne çıkardılar, bir hafta sonra tek tek arandık, ‘biz iflas ettik, kayyum el koydu’ diye. Tüm işçiler birbirini aradı, panik olduk, ne yapacağımız bilemedik. Bildiğimiz tek şey işsiz kaldık evimizde uyurken. Tekrar işe gideceğimizi bilirken habersizce işten atıldık. 6 yılık işçiydim, şaşkındım, iki çocuğumdan biri üniversitede okuyor.  Fabrika önünde eylem yaptık 1 gün, 2 gün, 3 gün... Sonuç kocaman bir hiç. Hiç pahasına kıdemlerimizi yok ettiler, hak hukuk yok oldu..
Leke’den çıkardıklarında iş bulmanın ne kadar zor olduğunu anladım. Hani diyorsun, ne iş bulursam çalışırım, öyle de olmuyor. Şartları zorluyorsun da iş bulamıyorsun. SGK’lı çalışayım diye düşünmek de zor, karşına çıkan ilk başta yaşın... Bazı firmalar 35 yaş sınırı koymuşlar, eee bizler ne yapacağız, yaşımız yüzünden çalışamıyoruz. Emekli olmak da hayal oldu. Ben 35 yaşın üstündeyim, nereden iş bulacağım da, SGK’lı çalışacağım da, emekli olacağım...  Bu sistem bizi yedi bitirdi, mezarda bile emekli olamayacağız, bu sistemle nasıl mücadele edeceğiz bilemiyorum.
Ayten UNAY
Sultangazi / İSTANBUL