BURADA YAŞAMAK İSTİYORSAN MADENİN UCUNDAN TUTACAKSIN'

ERCAN ÜSTÜNSOY (Celal Bayar Üniversitesi Öğrencisi): Elektrik bölümünde okuyorum. Burada gençler ya okulda ya kafelerde. Sosyal faaliyet açısından gelişmemiş bir yer. Babam madenci, İmbat’ta çalışıyor. Kazadan sonra babam da bir süre işe gidemedi, psikolojisi bozuldu. Madenlerde olaydan sonra daha fazla tedbir alınmaya başlandı. Eskiden her önüne geleni madene alıyorlardı şimdi almıyorlar. Sınav yapıp yaşını, hastalığını kontrol edip alıyorlarmış. Maaşları yükseldi. Bartınlıyız aslen, buraya babam madende çalışacak diye geldik 10 yıl önce. Zonguldak, Bartın gibi yerlerden gelen çok, biz de akrabalarımız burada diye geldik. Emekli olunca babamın dönmesini istiyorum. Bizim kafamıza hep elektrik mühendisliğini soktular, başka bir bölüm düşünmedim hiç. Soma’da başka iş imkânı yok, ya tekniker olup madene ineceksin ya da torpille santrale, rüzgâr güllerine.   

TUNAHAN GÜRLEK (Celal Bayar Üniversitesi Öğrencisi): Mekatronik Bölümünde okuyorum. Babam özel bir şirkette muhasebecilik yapıyor. Soma’da bir buçuk yılda değişen bir şey olmadı, sadece ölenlerle kalındı. Değişen tek şey madencilere birazcık daha önem veriliyormuş gibi gösteriliyor. Aslında sadece maaşlarına zam yapıldı. Çalışma koşullarında değişen bir şey yok. Biz yeraltına girmiyoruz ama anlatılanlardan biliyoruz. Ben madende çalışmak istiyordum. Başvurdum, araya birini soktuğunuz zaman daha rahat işe giriyorsunuz. İşe girmek biraz daha zorlaştırılmış gibi gösteriliyor. Soma öyle bir yer ki maden dışında çalışacak bir yer yok, tercih şansın yok. Bu yüzden Soma’da yaşamak istiyorsan ister istemez madenin bir ucundan tutacaksın.   

H. OZAN AYDIN (İşçi): Celal Bayar Üniversitesinde Maden Teknikerliği Bölümünde okuyordum, okulu bıraktım, şimdi bir kafede çalışıyorum. Yeraltına girmek istemediğim için bıraktım okulu, tekrar hazırlanıyorum. Tam staj yapacaktım Eynez ocağında, kaza olunca bıraktım okulu. Bedavaya neden öleyim dedim. Soma’yı seviyorum, çok bir şey yapamıyoruz en fazla arkadaşlarımızla kafede oturuyoruz, arada sırada Dikili, İzmir, Akhisar’a gidiyoruz. Soma’da gezilecek gidilecek yer yok. Kendi çabalarımızla bir şeyler yapıyoruz. Kaza olmasaydı bölümümü bırakmazdım çünkü isteyerek gittiğim bir bölümdü. Mühendisliğe geçmeyi planlıyordum. Burada her gün ezan ve selâ okununca psikolojimiz bozuldu. Aşağı yukarı 5-10 kişi o dönem bölümü bıraktı. Madende hem okuyup hem çalışan bir arkadaş vardı o hayatını kaybetti. Çoğu tanıdığımız insanlardı, bizim mahalleden 4 kişi hayatını kaybetti. Ölenlerin ailesine para verildi, onun dışında her şey aynı.