Bir boşanma davası-2

Neslihan ERDEM

Selam! Beni hatırladınız mı? Bir zamanlar, cesur ve kararlı bir kadın vardı, evliliğini sürdürmek istemediği için dava açan, hani mahkeme salonlarından, adliyeden adliyeye dolaşan ve hemcinsi olan bir kadın hâkim tarafından “boşanması için yeterli neden bulunamadığı için” boşanamayan…

O cesur ve kararlı kadın, yani ben, belki bu sefer Hulisi Kentmen gibi iyi bir hâkime denk gelirim de boşanabilirim diye yeniden dava açtım. Aradan geçen üç yılın ardından artık avukat tutacak param da vardı. Ayrılınca iş hayatına atılmış, ayakları yere sağlam basan, özgüvenli bir kadın olarak kararımdan vazgeçmedim. Çok da merak ettim, boşanmayı ret ederken hâkim ne düşündü acaba? Aileyi korumak adına benim geri döneceğimi mi… Düşünsenize, evliliği sürdürmek istemiyorsunuz, ancak devlet ve yasalar diyor ki, hayır kardeşim, sen bu evliliği sürdüreceksin, boşamıyorum!

Peki, gerekçe ne? Karşı tarafın bir kez olsun mahkemeye gelmemesi ve benim boşanmayı istemem… O hani kırpmaya çalıştığınız, haksız kazanç olarak saydığınız nafakaydı, mal paylaşımıydı, tek bir çöp bile istemeden, yeter ki dava uzamasın diye, üstümde başımda ne var ise onunla terk ettiğim ve bir daha geri dönmeyi asla düşünmediğim, sokağından, caddesinden bile geçmediğim o “eve” beni geri göndermek istediniz.

Aradan geçen üç yıl da ne mi oldu? Beni istemediğim o soyadını kullanmak zorunda bıraktınız. Temyize dahi gitmedim, maazallah oradan da olumsuz sonuç çıkarsa, zorunlu bir 3 yıl beklememek için. Her an bir şekilde karşıma çıkacağını düşünerek endişelenmek ve hala onun “eşi” olmak zorunda bıraktınız beni…

Yasalar kadınlardan yana olsa, bize karşı birazcık daha anlayışlı olsanız, hani ‘bir kadın boşanmayı istiyorsa…’ diye bir tık daha olumlu baksanız bu isteğimize… Bizim toplumda kadının boşanma kararı alması kolay değil, hele ki hiçbir maddi talebi olmadan istiyorsa boşanmayı, illa ki vardır gerekçeli bir nedeni deseniz... Ha bu nafaka isteyen kadınları küçümsediğimden değil, zaten yeterince zorlukla boğuşuyoruz, bir de siz üstüne tuz biber olmayıp da destek olsanız ya bize... Sevgili hâkimler, hükümetten bunu beklemiyorum da, siz bari yapmasanız. Hükümet ‘aile korunacak arkadaş’ diyor, başka da bir şey demiyor. Gerekirse nafakasından kısılacak, çoluğu çocuğu bahane edilecek, bi şekilde boşanmasında ne olursa olsun… Çevremizde “Etme eyleme, yuvanı yıkma” gibi cümleler kuran, aileyi korumayı kendine doğal vazife edinen çok kimse varken bir de başımıza arabulucu çıkarmasınlar!

Neyse, hadi bana bol şans, bu sefer inşallah bitecek…