Neden Evrensel?

Turgay Olcayto

Evrensel gazetesi yöneticilerinden yazma önerisi aldığımda çok da düşünmedim. Haftada bir medya üzerinde köşe yazıları isteniyordu. Evrensel emek insanlarının, işçilerin, sendikaların gazetesiydi. Doğrusu bir gazetede yazmak bir bakıma pek çok yazarıyla düşüncelerimizin örtüştüğü bir gazetede buluşmak anlamına da geliyordu; dostlarım Adnan Özyalçıner, Sennur Sezer, Bülent Habora, Ragıp Zarakolu, Cengiz Bektaş gibi…

Şimdi bakıyorum Evrensel’de yazmaya başlayalı on yıldan fazla olmuş. Artık kendimi yayın hayatında 22. yılına giren bu gazetenin aile fertlerinden biri olarak görebiliyorum. Evrensel’de yazmak bir bakıma da Sevgili Metin Göktepe’nin gazetesinde aynı havayı solumak demekti. Evrensel’de yazmak iktidarlarca ezilen, hor görülen, baskı altında tutulan sosyalist insanların toplumdaki haklarını savunmak anlamına da geliyordu. Evrensel’de yazmak daha yaşanası bir dünya için mücadeleyi canlı tutmak demekti. Doğaya, bilime, sanata, sanatçıya saygı göstermek demekti. Bütün bunlar bu gazeteyi neden benimsediğimin bazı ölçütleri elbette; bu saydıklarıma sansürün asla vurulmadığı bir gazetede yazıyor olmanın getirdiği rahatlığı ve öz güveni de eklemeliyim. 

Günümüzde Evrensel halkların haber alma kanallarını açık tutmaya çalışan, güncel sorunlara sağlıklı bir biçimde eğilmeyi beceren siyasetten, ekonomiden sanata dek her alanda insan odaklı habercilik, meslek ilkelerinden ödün vermeyen bir gazete kimliğine oturmuştur. Bu konuma gelene kadar Evrensel’e emek veren gazeteci ve yazarların katkısını unutmamak gerektiğini düşünüyorum. Hala çizgisinden sapmayan, kalemini satmayan bir çok yazarın yolu bu yirmi yıl içinde Evrensel’den geçmiştir. Şimdi onların yerini pırıl pırıl kadın-erkek genç gazeteci ve yazarlar dolduruyor. Halkların gerçekleri öğrenme, haber alma hakkını her gün biraz daha karartmakla kendini görevli duyumsayan iktidar, düşünceyi ifade özgürlüğü önüne koyduğu engeller ve adaletin siyasallaşması kuşkusuz ülkede gazetecilik yapmayı fevkalade zorlaştırıyor. Özellikle Güneydoğu’da artık gazetecilik yapılamıyor. İsteniyor ki kamuoyu salt iktidarın duyurmasını istediği haberleri öğrensin. Ülkede yapılan gazeteciliği, tek tip gazetecilik anlayışıyla görüyor iktidar. İşte Evrensel gazetesi aynı kulvarda haberin özgürlüğü için mücadele veren üç beş gazete ile halkları aydınlatmayı sürdürüyor. Türlü baskılara, soruşturmalara karşın kamuoyunu aydınlatmanın görev bilinciyle dimdik ayakta duruyor. 

Bu gazetede yazmaktan onur duyduğumu bir kez daha vurgulamak istiyorum. Nice yirmi yıllara emekçinin yiğit gazetesi.