İzmir 1 Mayıs’a sendikalaşma talepleri damga vurdu

İzmir’de işçi sınıfımıza ve emekçilere karşı sorumluluk duyan DİSK, Türk İş ve KESK’e bağlı sendika yöneticilerinin doğru tutumu ile “Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü” adına yakışır bir şekilde kutlandı. Gündoğdu Meydanı’na da bu birlik ve beraberlik duygusunun coşkusu hakim oldu. DİSK’e bağlı sendikalardan korteji en kalabalık olanı Genel İş oldu, AKP’nin operasyonu ile tutuklanan sendika yöneticilerini unutmayan Genel İş üyeleri, pankartları ve sloganları ile taşeron sistemine, güvencesiz çalışmaya, iş cinayetlerine vurgu yaptılar. İzmir Büyükşehir ve ilçe belediyelerinden binlerce işçinin yer aldığı kortejde “İşimize, ekmeğimize, geleceğimize dokunma, yanarsın” yazılı büyük bir pankart dikkat çekiyordu. Birleşik Metal İş üyesi işçilerin çoğu genç ve coşkuluydu. Savranoğlu ve Billur Tuz işçilerinin ilk 1 Mayıs’ıydı ve direnişteki işçiler mitingin de gözbebeği idi. Yıllardır sendikalaşmaya çalışan ve bütün engellemelere rağmen yollarından dönmeyen Kipa işçileri de patrona, “Durduramayacaksınız, Kipa’ya sendika girecek” diyordu. Yine, “Hugo Boss’a sendika girecek, başka yolu yok” diyen Teksif üyesi işçiler, 1 Mayıs alanına sıcak mücadelenin içinden gelen işçiler olarak İzmirli diğer işçi ve emekçiler tarafından coşkuyla karşılandılar ve bu yıl ki 1 Mayıs’a sendikalaşma mücadeleleri damga vurdu denilebilir.  Petrol İş Aliağa Şubesi, pankartları ve sloganları ile Aliağa’da yapılmak istenen termik santrallere karşı dikkat çekerken, Yol İş ve Türkiye Maden İş sendikası işçilerinin sayısı geçen yıla göre azdı. Türk Metal Sendikası’nın korteji “Dostlar alışverişte görsün” sözünü hatırlatır gibiydi. Büyük bir bayrağın arkasındaki işçilere “Türk Metal, Türk Metal Güçlü Güçlü Türk Metal” sloganını attıran sendika görevlileri şampiyonluk iddiası olmayan bir futbol takımının amigosu gibiydiler. Kortejde işçilerin taleplerine ilişkin ne bir döviz ne de bir pankart vardı.
KESK’e bağlı sendikaların kortejleri de bu yıl oldukça kitleseldi. Başta Eğitim Sen olmak üzere tüm sendikaların kortejlerinde grev hakkı olmayan toplusözleşme yasasına tepki vardı. Barış talebini de dile getiren KESK üyeleri, pankartları ile Roboski Katliamı’na, Pozantı Cezaevinde Yaşananlara, tutuklu üyelerine dikkat çekiyorlardı.
Farklı konfederasyonlara bağlı sendika üyeleri Gündoğdu Meydanı’nı doldurduğunda işçi sınıfının yanında yer alan ve emekten, barıştan, demokrasi ve özgürlüklerden yana olan çok sayıda kitle örgütü henüz alana ulaşamamıştı. Önümüzdeki 1 Mayıs’larda daha geniş alanlara ihtiyaç olacak gibi görünüyor.

*Eğitim Sen İşyeri Temsilcisi