101 Korkmaz İnsan, Barış ve Dostluk Futbol Turnuvası’nda 

Aynur SEYREK
BARIŞ KAZANDI!    
Antalya emek ve demokrasi güçleri ve 10 Ekim Derneği, 10 Ekim’de Ankara katliamında hayatını kaybedenler için, “101 Korkmaz İnsan, Barış ve Dostluk Futbol Turnuvası” düzenledi. Korkmaz Tedik’in doğum günü olan 10 Haziran’da başlayan ve iki hafta süren turnuvaya 32 takım katıldı. Turnuvaya “Berna’nın Kız Kardeşleri” ve “Mirabel Kardeşler” adıyla iki de kadın takımının katılması merak ve heyecan uyandırdı. Kadınların, futbol oynamaya karar vererek emek, barış ve demokrasi mücadelesine verdikleri destek anlamlıydı. Özellikle de birçoğunun futbol ile uzaktan yakından ilgisi olmayan, çeşitli meslek ve yaştan bu kadınlar, ilk defa futbol oynayacakları düşünüldüğünde. 
Turnuvanın açılış konuşmasını yapan Korkmaz Tedik’in annesi Zöhre Tedik, ülkemize barış ve demokrasi gelinceye kadar bu turnuvanın (mücadelenin) devam edeceğini söyledi. “Barış geldiğinde hep beraber sevinç halaylarına duracağız. Sizler bugün hepiniz, 101 insan, hepiniz Korkmaz oldunuz. Turnuvada barış ve dostluk kazanacak. 101 insan, 101 cesur yürek için buradayız. Her gol, dostluk ve barış için atılacak” dedi.
 

SAHADA KIZ KARDEŞLİK
Kadınların karşılaşması turnuvanın son gününde gerçekleşti. Kadınların oynayacak olması, herkes tarafından ilgiyle ile karşılandı. Ayaklarında krampon ayakkabı olmadan sahaya çıktı kadınlar. “Berna’nın Kız Kardeşleri” takımının 6-5 skorla kazandığı maç sonrasında, “Nasıl olsa ciddi bir oyun sergilemezler, lay lay lom geçer bu oyun” düşüncesiyle heyecan filan beklemediklerini ifade eden erkekler, ilk defa sahaya çıkmalarına karşın kadınların oynadıkları oyunun kendilerini şaşırttığını söylediler. 
Seyirci kadınlar, her iki kadın takımını da alkışladı, tempo tuttu. Seyirciler, erkek takımlarında görmeye pek alışmadığımız hareketlere de tanıklık etti: Kadın oyuncular yere düşen kadın arkadaşlarını elinden çekip kaldırıyor ve sarılıyorlardı. Maç bitiminden hemen sonra iki takımın oyuncuları hep birlikte sahada halay çekti. “Barış”ın birinci geldiği turnuvada, kupalarını ve madalyalarını alan her takım dostluk ve barış mesajı vererek kupalarını kaldırdı.
Maçın ardından biz, barış ve dostluk için top koşturan kadınlarla, turnuvaya nasıl katıldıklarını, neler hissettiklerini ve nasıl tepkilerle karşılaştıklarını konuştuk.
 

KADINLAR HAYATLARINDA DA HEP DEFANSTA
Selime ve Eda Nur Deliahmetoğlu, öğrenci iki kız kardeş, “Mirabel Kardeşler” takımında oynamaktan onur duyduklarını ve turnuvanın anlamı itibarıyla burada olduklarını belirtiyorlar. “Çocukken mahallede top oynardık. Ama bugün burada, gerçek çim sahada ve bir takım ruhu ile oynamak başka bir duyguydu.”
Müjgan Eser, “Bir eğitimci olarak turnuvada top oynamak hem anlamlı, hem de keyifli oldu. Zaten kadın takımı oluşturulacak dendiğinde, sadece çocukken top sektirmemize rağmen hiç tereddüt etmedim. ‘Zaten kadınlar hayatlarında da hep defansta (savunma) değiller mi!’ dedim. ‘Mücadelenin her alanında kadınlar olduğu gibi, burada da olmalıdır’ dedim. Sahada oynarken katliamda yitirdiğimiz ve şiddete uğramış kadınlar içinde de koşturduk” diyor.
 

SENEYE DAHA ÇOK KADIN TAKIMI OLACAK
“Berna’nın Kız Kardeşleri” takımının ortak görüşü de bu yönde: “Bu turnuvada yer almak anlamlı, hele ki kadın olarak yer daha da anlamlı. Erkeklerin yönettiği bir dünyada, bir kadın hakem ile oynamak da ayrı bir güzellikti. Bu sene burada iki kadın takımız, ama seneye bu sayının artacağına inanıyoruz.”
Turnuvaya kadın takımlarının da katılması kararında yer alan Gül Toprak Mirabel Kardeşler takımında oyunculuk yaptı. Gül, hazırlık aşamasında ve maç sırasında yaşananları şöyle aktarıyor: “Maçın dakikası konusunda erkek arkadaşlar, ‘sizin dakikanızı azaltalım, biz bile oynarken zorlandık, top ağır’ vs. dediler. Her iki kadın takımı olarak itiraz ettik. ‘Belirlenecekse, dakikamızı ve kuralları biz belirlemek isteriz’ dedik. Öyle de oldu. Hava oldukça sıcak ve ayakkabılarımız çimde çok kaydığı için toplamda 40 dakika oynama kararı aldık. Oyunun ilk dakikalarında bir arkadaşın ayağı kırıldı. Çoğu arkadaş çalıştığından dolayı idmansız sahaya çıkabildi. Ama bizi gören kadınlar çok heveslendiler. Seneye daha da çok kadın takımı çıkacağından eminim. Kadın hakem bulma konusunda epey zorlandık ve bu alanları çok boş bıraktığımızı fark ettik. Hakemliğimizi Leyla Koç, yönetti. Kendisi sadece lise yıllarında bir erkek takımında hakemlik yapmış. Kendisine teklif götürdüğümüzde sevinerek kabul etti. Burada olmak başka bir duygu ve yeni kuralları öğrenmek için de, hazırlanıp geldiğini söyledi. Son derece de tarafsız bir hakem ablamız oldu.”