Suriyeli mülteci çocuklar okulsuz
Türkiye'de 450 binden fazla okul yaşındaki Suriyeli çocuk okula gidemiyor.
Metehan UD
İzmir
Eğitim ve öğretim yılı Eylül ayının ortalarında başlayacak ancak Göç İdaresi Genel Müdürlüğü’nün verileri Suriyeli mülteci çocuklar arasında okula gitme oranının çok düşük olduğunu ortaya koyuyor. Suriye’deki savaşın altıncı yılına girilmek üzere. Milyonlarca insan evlerini terk edip başka ülkelere sığınmak zorunda kaldı. Çocuklar da bu insanlık krizi karşısında en ağır bedeli ödeyen ve en ağır yükü taşıyan kesim olmaya devam ediyor. Savaştan sağ kurtulabilen çocukların eğitimleri, sağlıkları, ruhsal durumları ve gelecekleri risk altında.
EN AZ 450 BİN ÇOCUK OKULSUZ
Türkiye’deki kayıtlı 2.7 milyon Suriyeli’nin yarıdan fazlası çocuk. UNICEF’in Nisan ayında hazırladığı rapora göre Türkiye’de 1.490.033 Suriyeli çocuk bulunuyor. Milli Eğitim Bakanlığı’ndan alınan verilere göre de, ülke genelinde yaklaşık 325.000 Suriyeli çocuğun okula ya da geçici eğitim merkezlerine kaydı bulunmaktadır. 450 binden fazla okul yaşındaki Suriyeli çocuk ise okula gidemiyor. UNİCEF raporunda bu çocukların eğitim ihtiyaçlarının karşılanması için daha ileri düzeyde müdahaleler gerektiğini de vurguladı.
Milli Eğitim Bakanlığı 10 Ağustos’ta İl Milli Eğitim Müdürlüklerine yazı yollayarak Suriyeli öğrencilere Türkçe öğretmek ve öğrencilerin yaşadığı uyum sorunlarını en aza indirmek amacıyla 21 ilde yaz okulu açacağını duyurdu. Yazıyla beraber Göç İdaresi Genel Müdürlüğü’nün düzenlemiş olduğu ve yaz okulunun verileceği 21 ildeki, 5-10 yaş arası kayıtlı Suriyeli çocuk sayısı ve 1. sınıftan 5. sınıfa kadar okullara kaydı bulunan çocukların toplam sayısını gösteren bir tablo da bulunuyor. Okullaşma oranı en çok 1. sınıf çocukları arasında yaygınken en düşük oran ise 5. sınıf çocukları arasında oldu. Okullaşma oranı Antep, Urfa, Hatay ve Adana gibi sınıra yakın bölgelerde daha yüksek, bu bölgelerde bu oran neredeyse yarı yarıya yakın. İstanbul, Ankara, İzmir ve Kocale gibi batı illerin de bu oran daha düşük ve okullaşma oranı yüzde 20’lere kadar geriliyor. Bu tablo, özelikle batıdaki illerde belli yaş üstü çocukların çalıştığını ve de ailelerin çocuklarının eğitimine dair umutlarını yitirdiğini ortaya koyuyor.
