'Üretim hedefine ulaştık ama verilen sözler tutulmadı'
TPI Composite'da çalışan bir işçi, üretim hedefine ulaşılınca 4 maaş ikramiye sözü verildiğini ancak sözlerin tutulmadığını yazdı.

TPI Composite İşçisi
İzmir
Merhaba ben TPI Composite fabrikasında çalışan bir işçiyim. Son zamanlarda fabrikada yaşanan huzursuzluklar var. Çalışma ortamı ve üzerimizdeki baskıyla ilgili. Bize verilen bir söz vardı, yıl sonu üretim hedefine ulaşıldığında 4 maaş ikramiye sözü. Herkes son günlerde bu ikramiyeleri bekliyordu. Çünkü üzerimizdeki üretim baskısından dolayı yıl sonu ulaşılması gereken üretim miktarına 1 ay evvel ulaşmıştık. Fakat ikramiye beklediğimiz bu günlerde işçi çıkışları, sipariş gelmeme, ücretsiz izin gibi tehditlerle karşılaştık. Ödül beklerken ceza bulduk. Bu sefer de biz sendikadan (Petrol-İş) bu konuda açıklama bekledik. Uzun zaman açıklama yapmayan temsilciler ücretsiz izin söylentilerine de yanıt vermiyordu. Şube başkanı ise son günlerde gelip, 4 maaş primin olmayacağını ama ücretsiz izinlerin ücretli olacağını bunu başardıklarını anlattı. Fabrikada yaptığı toplantıda saatlerce konuştuktan sonra “100 arkadaş çıkarılacak bunu durdurmaya çalışıyoruz” dedi. “Sonra da sorusu olan var mı?” diye sordu. 100 kişi çıkarılacağı söyleniyor, sen, “Buna asla izin vermeyiz, 1 kişi bile çıkarılmasına müsaade etmeyiz” demiyorsun ve sonra konuşmak isteyen, sorusu olan var mı diyorsun!
TAKIM KAPTANLARI ÜRETİM İÇİN BASKI YAPIYOR
Sözleşme dönemi biz işçilere çok fazla sözler verildi. Kartı bankamatiğe soktuğunuzda 2 bin lira göreceksiniz dendi, şimdi cebimize giren para 1600-1800 lira. Herkes grev derken grev beklerken bir gece ansızın sözleşmenin imzalandığı söylendi ve kimseye açıklama yapılmadı. Sözleşmeden sonra aşırı çalışma o kadar fazla ki, mesai yapmadan hedefe 1 ay önceden ulaşıldı. Takım kaptanları, süpervizörler kanatların tepesine çıkıp, “Hadi bugün şu kadar çıkarmamız lazım”, “Biraz daha hızlı çalışın”, “Bazı arkadaşlar yeterince hızlı çalışmıyor, diğerlerine haksızlık yapıyor” diyerek hem bizleri birbirimize düşürüyor hem de tüm gücümüzle çalışmaya zorluyor. Bazı bölümlerdeki baskılar yüzünden çoğu arkadaş yeni açılan T2 fabrikasına gitmekte, bazıları işi bırakmakta çözüm aradı. Genel müdür bizlere yaptığı konuşmada, “Burası uzun vadeli bir proje ve buradan uzun yıllar boyunca ekmek yiyeceksiniz, rahatça kredi çekin, evlenin, borçlanın” gibi şeyler söylemişti. Yeterince ücret verse borçlanmaya gerek kalmayacak o ayrı bir şey ama ona güvenen pek çok arkadaş şimdi aldığı ücretler yüzünden borçlarını ödeyemiyor. Kıdem, ihbar alıp işten çıkarsa borçlarını ödeyebileceğini düşünüyor. Kendi isteğiyle çıkmak isteyen varsa dedikleri de bu oluyor. Sözleşmede alınan küçük zamlar da sıfırlandı. Bonuslar kalktı, mesailer kalmadı.
KRİZ SÖYLEMLERİYLE FEDAKARLIK İSTENİYOR
İzmir Şube bizlere bazen toplantılarda, “Sizlere eğitimler vereceğiz, sendikanın ne olduğunu anlatacağız, hocalar, profesörler getireceğiz” diyordu. Bizlere son uygulamaları sendikayı değil ama sarı sendikanın ne olduğunu çok iyi öğretti. Sendika bir fabrikaya girer girmez yöneticiler kendi duvarlarını örüyor. Delegasyona, temsilcilere çeşitli ayrıcalıklar kazandırılıyor. Mesela takım kaptanı, süpervizör gibi işçiyi daha fazla çalıştırmakla görevli vasıfların kaldırılması yerine sendika bunlara daha fazla maaş almakla övünüyor. Kendi yandaşlarını bu ayrıcalıklı konuma getiriyor. İşçilerin sendikal bilincinin olmamasını kendisi için bir güce çeviriyor. Neden sendikal bilinç vermek için çalışsın ki? İşçilerin sorunların çözümüne katılımı engelleniyor, susturuluyor, azarlanıyor, baskı altına alınıyor. Şimdi de fabrika da savaş, kriz söylemleri bahane edilerek fedakarlık isteniyor. Sendikacılar da bunu dile getiriyor. Evet yalan yok, savaş da var, kriz de var ama yıllardır var ve en çok biz işçiler zarar görüyoruz. Savaş var diye kriz var diye üretim hedefi mi düşürüldü? Hayır. Hedef sabit durdu ve biz bunu 1 ay önceden ürettik. Öyleyse?
TPI işçileri fabrikada rahatça konuşmak, tartışmak ve temsilci seçimleri yapılmasını istiyor. Genel müdürü, sendikayı eleştirdi diye baskı görmek istemiyor. Sendika seçimleri bir türlü yapılmıyor. Ne temsilciler, ne sendika, ne de genel merkez buna izin vermiyor. Genel Merkez telefonla anket yapmış, “Şu anki yönetimden memnun musunuz?” diye sormuştu. O zaman pek çok arkadaş şikayetlerini anlattı. Temsilcilik seçimlerinin önünde ne gibi bir engel var bilmiyoruz? Ama yapılmıyor. Petrol-İş İzmir Şube temsilcilik seçimleri yaparak güven tazelemelidir.
Evrensel'i Takip Et