Rutin rutin...

Birsel İMRE
Sultangazi/İstanbul

Soğuk, yağmurlu bir kış akşamı içimizi ısıtsın diye tek kişilik bir gösteri izlemek için bir kafede buluştuk. Gösterinin başlamasına dakikalar kala dışarıdan bir akrebin boğuk korna sesi yükseldi. İçindeki özel harekat polisi önündeki araçlara bağırıyor. Plakalarını okuyup “Sağa geç, dur, yürü” emirleri yağdırıyor. Önümde oturan 10-12 yaşlarında bir kız çocuğu birden panik içinde ayağa fırladı. Annesi “Bir sorun yok, sakin ol” dese de kızı onu dinlemedi. “Hadi kalk” dedi annesine. Anne  kalktı. Sessizce çıkıp gittiler.

Yine bir akşam üstü okul çıkış saati, hava soğuk. Gökyüzünde batmak üzere olan güneş var. Bir de helikopter. Mahallenin üstünde bazen bir saat bazen üç saat tur atar. Helikopter dolaşıyorsa havada, herkes koşturur, gerilir. Anne-babalar çocuklarını olumsuz bir durumla karşılaşmadan evlerine yetiştirme telaşı içindedir. Ben de kızımı almaya gittim aynı kaygılar içinde. Çünkü mahallenin okula giden tüm yolları köşe başları polis ve özel harekatçılarca tutulmuş. Anne-kız eve dönüyoruz. Kızım elimi sıkarak tutuyor. Dikkatini dağıtmak için “Okul nasıl geçti” vb. sorular soruyorum. Dört yolda araçları durduran polis ekibini gören kızım, “Anne bunlar iyi polis değil mi?” diye sordu. Ben, “Anlamadım nasıl yani?” dedim.

Kızım, “Anne bak bunların arasında kadın polis var, kafaları açık, elinde silah yok bir de kelepçeleri var o yüzden.” Ben ne diyeceğimi düşünürken yanımızdan bir TOMA geçti. Kızım iyice panikleyerek “Anne başka yerden gidelim” dedi. Bir alt sokağa indik ancak orada da özel harekatçılar var. Kızım, “Anne bak bunlar kötü işte. Yüzleri kapalı bu polislerin, kocaman silahları var” dedi. Aklımdan, kızımın bu korkuyu aşmasının tek yolunun bu polislerle konuşturmak olduğu düşüncesi geçti. Düşüncemi ona söyledim. İstemedi. Ancak onu dinlemeyerek maskeli birine yaklaşıp sordum. “Hayırdır, bir olay mı var? Çocuk tedirgin oldu da.” Maskeli, şaşırarak kızıma bakıp “Rutin rutin yok bir sorun” dedi. “Peki, kolay gelsin” deyip uzaklaştık. Kızım “Anne bunlar da iyi polismiş. Ben bu şehri yönetsem şehre akrepleri ve TOMA’ları sokmam” dedi. Gülüştük. Bu 10 yaşındaki çocuk, sadece gördükleri ve yaşadıklarıyla hayatı anlamlandırıyor. Gördüklerinin arkasındaki niyeti, soyut olduğundan dolayı algılamakta güçlük çekiyor. Okulda öğrendiği polisin halkın güvenliğini sağlamak için var olduğu bilgisi. Gazi Mahallesi’nde biber gazıyla, her gece duyduğu silah sesleriyle, gün içinde her dakika karşılaştığı o soğuk silah ve demir yığını dev araçlarla örtüşmüyor.