Tüccar Mahsulleri Ofisi
Trakya’da orak zamanı… Köylü ürününü satmak, yıl boyunca verdiği emeğin karşılığını almak istiyor. Ancak tüccar ‘pusu’da... Toprak Mahsulleri Ofislerinin önü traktör ve kamyon kuyruklarıyla dolu. Ofisin 68 kuruşa aldığı buğdayı tüccar, 53-54 kuruşa alıyor ve 68 kuruştan ofise satıyor. Böyle
Köylü de buğdayını ofise vermek istiyor doğal olarak. İstemesi de çok doğal, çünkü “150 lirayı tüccar kazanacağına ben kazanayım” diyor. Ancak buğdayını ofise verebilmesi kolay değil… Yıl boyunca ekonomik sıkıntılarla adeta kuşatılmış durumdaki köylü yıl sonunda da elbette borç içinde oluyor. Buğdayını ofise vermek, borçlarından dolayı alacağı paradan kesinti yapılması ve belki de doğru düzgün para alamamak demek. Ayrıca, ofisin ne zaman ödeme yapacağı da belirsiz. Bir hafta sonra mı, bir ay sonra mı, bilinmiyor. Alacaklılar beklemiyor, hemen para istiyorlar! Üretici ne yapsın? Tüccarın yolunu tutuyor.
ÜÇ GÜN BOYUNCA KUYRUKTA
Bu kadarla sınırlı değil tabii… Buğdayı ofise getirmenin başka zorlukları da var. Üretici köylünün, kuyrukta beklemeyi göze alması gerekiyor. Traktörün ya da kamyonun iki gün, üç gün ofisin önünde beklemesinin bir maliyeti olduğu gibi, işlerin de iki-üç gün aksaması, gecikmesi demek… Diğer tarlalar biçilmeyi bekliyor, biçerdöverci “Nerde kaldın?” diyor.
Kırklareli’ye bağlı Pınarhisar ilçesinde, üretici köylüler ofis önündeki üç günlük bekleyişleri sonucunda Tüm Köy-Sen’e başvurarak konuyla ilgilenmesini istemiş. Tüm Köy-Sen Genel Başkanı Şevki Konur ve Tüm Köy-Sen’in Pınarhisar Şube Başkanı Ali Karaduralı ile birlikte ofisin önündeyiz. Başkan Konur, ofisteki yetkiliye, köylülerin sıkıntılarını anlatıp sıkıntıların giderilmesi konusunda gerekenin yapılmasını istiyor. Yetkili, sistemin bakımsız olduğunu, yılda bir kez çalıştırıldığını, atıl kaldığını, bu nedenle sık sık arıza çıkardığını, iki siloda alım yapabildiklerini, bu nedenle gecikmeler yaşandığını… Arızaların büyük oranda giderildiğini, bundan sonra alımların daha da hızlanacağını, buna gayret gösterdiklerini, tüm bu olumsuzluklara rağmen günde 550 tona yakın buğday aldıklarını, bunun da az sayılmayacağını ifade etti. (Lüleburgaz/EVRENSEL)
RANDEVULU BEKLEME
Ofis bu yıl, bir de randevulu alımlara başlamış… İnternetten girip sıra alabiliyor ve belirtilen gün ve saatte, buğdayını teslim ediyorsun. Örneğin Pınarhisar ofisinin günlük alım miktarı, 300 ton üzerinden hesaplanmış, bunun 150 tonu, randevulu alıma ayrılmış. Ancak, şimdi randevu alsan, 10-12 gün sonraya sıra veriyor. Köylüler, “O güne kadar orak bitecek. Ayrıca buğdayı tarladan aldık, 10 gün 12 gün nerede bekleteceğiz? Römork ya da kamyondan indirip randevu günü geldiğinde, tekrar yüklememiz gerekiyor. Bu iki kere masraf ve angarya demek… Randevu sistemi, tüccarların, işi az olanların, traktör veya kamyonu olanların işine yarıyor ancak” diyorlar. Köylüler, alımların daha hızlı olabilmesi için, silo sayısının arttırılabileceğini, ofislerin bakımlarının daha özenli yapılabileceğini, alımların daha önce başlayabileceğini, örneğin; Lüleburgaz’da alımlar henüz başlamış, daha fazla personel ve teknik donanımla işin hızlanabileceğini söylüyorlar. Bir köylü, “Bugünler, bizim bayramımız olması gerekirken, tam tersi oluyor, çileye dönüyor” diyor. “Devletin verdiği fiyat zaten masrafları karşılamıyor, bir de tüccarın kucağına itiliyoruz, bu düşmanlık niye?” diye soruyor, bir başka üretici köylü…
KONUR: KAYBEDEN KÖYLÜ OLUYOR
Tüm Köy-Sen Genel Başkanı Şevki Konur, “Yönetenlerin temel hedefi, tarımı uluslararası tekellere teslim etmektir. Sadece tarımı değil, tekeller, yaşamın tüm alanlarını teslim almak, buralarda kârlarına kâr katmak istiyorlar. Ve bunları, çok basit oyunlarla yapıyorlar. İşte görüyorsunuz… Tüccar, deposunu ofisin karşısına kurmuş, ofise veremeyen tüccara gidiyor, tüccardan da ofise geliyor. Kazanan tüccar, kaybeden üretici köylü oluyor. Ancak bu böyle gitmez, kaybeden ülkemiz olur” diyor ve üretici köylüleri sendikalarında örgütlenmeye çağırıyor.
