Değinmeler

Adnan ÖZYALÇINER

DEMOKRASİ
Sevginin ekmek gibi paylaşıldığı bir dünyada yaşamaktır demok-rasi. İnsanları böyle bir dünyada yaşatmak/yaşatabilmektir.

AĞIR İŞÇİ
Babam işçiydi. Ağır işçi. O zamanlar öyle derlerdi. İşin bedensel bir yükü olduğundan. İşin ağırlığının çoğu işçinin sırtına binerdi. İşçiyi ezen.

Bugün bu yük hafifledi bir bakıma. Gelişen teknik olanakların yardımıyla. Yerine ekonomik yükün ağırlığı bindi işçinin sırtına. İşçiyi ezen.

Ağır işçilikten kurtulamadı gitti...

YOK MUYUZ BİZ?
Mustafa Kemal, 29 Ocak 1923 tarihinde İzmir’de Uşakizadelerden Muammer Bey’in kızı Latife Hanım’la evlenir. Albay Asım Gündüz anılarında bu nikah törenini şu satırlarla anlatmıştır:

“İki gün önce aldığım davet üzerine Fevzi Paşa’yla birlitke Beyaz Köşk’e gittik. Vali Abdülhalik Bey ve Kâzım Paşa bizden önce gelmişler. Bir saat kadar büyük salonda oturduk. Kahvelerimizi içtik. Bu davetin sebebini resmen bilmiyorduk ama tahmini kolaydı. Sonunda, Seryaver Salih Bey salona geldi ve Mustafa Kemal’e bildirdi: “Paşam, müftü efendi geldi.” O zaman Gazi neşeyle ayağa kalktı, Fevzi Paşa’nın önünde durdu ve “Hoca Paşam”, dedi “Lütfen siz benim, Asım da Latife’nin vekili olunuz, şu işi bitirelim.”

Sonra, nikahın kıyılacağı odaya doğru yürüdüler. Kapının önünde Mustafa Kemal Paşa, Fevzi Paşa’yı ve beni durdurdu:

-Ben bu töreni başka türlü yapmak istiyordum, dedi.  Latife’yi bir ata bindirecektim, ben de bir ata binecektim. Ben, “haydi” deyince, atlarımızı mahmuzlayıp kaçıracaktım onu. Ama galiba savaş bizi ihtiyarlattı, beceremem diye korktum. Nikah kıyıldı, şerbetler içildi, tebrikler yapıldı. Bir ara Mustafa Kemal Paşa, elini omzuma koydu ve bana “Asım, dedi, inşallah zaman olur, çağdaş bir biçimde bu nikah törenini valiler bağlar, onlar nikah kıyar.” Ben onun medeni nikah işine daha o günler karar vermiş olduğunu anladım.”

Şimdi hepimizin bildiği, gördüğü gibi bugün İzmirli müftüler yine devrede.

Savaşarak elde ettiğimiz bağımsızlığımız, hak ve özgürlüklerimiz için hep bir Mustafa Kemal mi gerekiyor? Biz nerdeyiz, yok muyuz biz?

KARGA KARANLIĞI
Göğün gök, denizin deniz olduğu günler. Birbirini yansıtan bu salt maviliğin tam ortasında bir martı peyda olur. Ak bir martı. Uçsuz maviliğin üstüne konar.

Günler günleri kovalar. Bir aydınlık, bir karanlıkla. Güneşlidir aydınlık, ay aydınlığındadır karanlık. Gündüz gündüzlüğünü, gece geceliğini sürer.

Günün birinde bir karga peyda olur, uçsuz maviliğini üstüne konar martıyı kovalayarak.

O gün bugündür gök de deniz de karardı. Mavilik bulandı. Karganın karanlığına büründü gündüz de, gece de. Ne gündüz kaldı, ne gece karganın karanlığından...

ESKİ KAĞITLAR
Yazılacak ne çok şey var. Bilgisayardan çıkış alınan kağıtları biriktiriyorum. Arkaları boş oluyor ya, eski kağıtlara yeni şeyler yazmak için. Kirlenmiş kağıtlara...

DÖRT DUVAR ARASINDA
Dört duvar arasındayız. Evde, işte. Pencereden dışarsını görebiliyoruz. Kapı var. Kapı her yerde. Dışarı çıkmak için. Kapılar açık. Pencereler de. Gürültüler var. İsteyen çıkabilir. Çıktığında dönmek zorunda kalıyorsun. Kulakları sağır eden gürültülerden, tozdan, dumandan. Akan kandan sonra. Ölenlerden, öldürülenlerden. Askerlerce, polislerce kovalanmaktan bir de. Direndiğinden.

DÜŞLERDEN KALAN
Günün aydınlığı habire karartıldığından düşlerden arta kalan aydınlıkla yetinir olduk.

TANIKLIK YETMEZ
Birçok yazar yaşama tanıklık ederek yaşananların tarihiyle coğrafyasını çizmişler; yaşadıkları çağa tanıklık etmişlerdir. Bugünse o tanıklık yetmiyor. Yaşananlara, yaşatılanlara karşı çıkarak yaşamı tarihi, coğrafyasıyla değişime zorlayabilmektir yazarın hüneri bugün. Okurunu bu yolda etkileyerek...

SEVDA
Sevda, mutluluk yayar kişinin yüreğine. Sevda, insanlığın yüreğine varmadıkça, yaymadıkça mutluluğunu bir işe yaramaz/yaramayacaktır.

SEVGİ
Sennur’un (Sezer) şiiri direncin, umudun şiiri olduğu kadar sevginin de şiiridir. Sevgi bütün acıların üstesinden gelir/gelecektir. Sevgi paylaşmadır/paylaşmaktır/paylaşımcılıktır. Paylaşıldığı/paylaşılabildiği sürece...

BARIŞIN ANASI
Barışın anasıdır s(S)evgi. Sevgilerle duyurulur!