Sendikacılar işyerinde pasif davranıyor

HABAŞ işçisi
İzmir

HABAŞ’ta çalışıyorum. İşe gittiğimde insan gibi muamele görmek istiyorum. Vardiyalar zorla birbirini tamamlıyor, yeterli işçi yok, adam eksikliği var. Çalışmaya gelenler ücret beğenmediği için gidiyor. Bizim gibi çok zor durumda olanlar çalşıyor. Bu riskle, bu ağır koşullarda çalışmaktansa daha kolay işlerde de aynı parayı alırım deyip bırakıyor işi. Yemekler düzgün değil, mecburiyetten yiyoruz.

Bu koşullar altında çalışırken eylem sürecine başladık. Ücretler yeterli olmadığı için insanlar fazla mesaiye kalmak istiyor. Çünkü böylece biraz daha iyi bir ücret alabiliyoruz. Ay sonunu nasıl getireceğiz herkes onun hesabını yapıyor. Faturalar, taksitler derdindeyiz. Buna rağmen eylem sürecine başladığımız için fazla mesai kalmama eylemine herkes tam katılımla sürdürüyor. Ama Türk Metal’in aldığı bu karar bizim tarafımızdan tam katılımla uygulandığı halde hiç bir şekilde üretimi sıkıntıya sokmuyor. Üretim her zamanki gibi devam ediyor. Vardiyaları 4’lü (kayan vardiya/yedek vardiya) yaptılar, 3 vardiyalık işçi sayısı hiç değişmedi. Ama şimdi 3 işçininişini 2 kişiye yaptırıyorlar. Öğlen aralarında değiştirici işçi olmuyor formenler çalışıyor, üretim yine devam. Sendikacılara söylediğimizde işyerini sıkıntıya sokma hakkımız yok diyorlar. Bu durumda sıkıntıya giren biz oluyoruz, hem çok çalışıp hem de mesai ücreti almayarak. Sendikadan üretimi etkileyecek eylem kararları almaların, biz yapmaya hazır olduğumuzu söylüyoruz. Bize bekleyin diyorlar.

Ağır ve tehlikeli işte çalışıyoruz. 3 kişinin işini 2 kişiye yaptırmak tehlike yaratıyor. Sendikacıların buna izin vermemesi gerekiyor. Sendikacılar işyerinde pasif davranıyor. İdareciler işçiler üzerinde baskı kurunca işçileri savunması, gerekir. Müdürler kimi kilit yerlerde amirlik, formenlik teklifleri yaparak işini garantiye almaya çalışıyor. Bunlara da müsaade etmemesi gerekir, 4’lü vardiya sistemini kesinlikle durdurmalı. Böylece tatilsiz 7-8 gün çalışanlar oluyor. Buna müsaade etmememiz lazım ama sendikacılar ses çıkarmayınca her şey olup bitiyor. Bu durumda ise bizler zarar görüyoruz.

Şimdi ay sonunu bekliyoruz, mesai yapmadık, kesintilerin en fazla olduğu aydayız, elimize ne kadar geçecek bilmiyoruz. Bu eylem sürecine katılımımız tam, herkes bu sözleşmede hakkını almak istiyor, sendika 1 adım derse biz 2 adım gidiyoruz. Şimdi ise zarar gören biziz, çalışma düzenimizle, mesai almamakla.. Eğere öyleyse patron da bu zararı görecek, yönetimdekilerde bu zarardan nasibini alacak. Biz baskı görüyorsak idarecilerde baskı görmeli. Biz bütün baskılara karşı mücadele ediyoruz sendikacılarda baskılar karşısında boyun eğmemeli, korkak ve pasif davranmamalı.