Biz de ek zam istiyoruz

Bony Çorap’tan bir işçi
Çerkezköy

Bony Çorap ülkemizde en büyük çorap üreticilerinden biri. Üretiminin çok büyük kısmını yurt dışına yapıyor. Normal zamanlarda 1200-1300 işçinin çalıştığı fabrikada işlerin yoğun olduğu zamanlarda işçi sayısı 1600’lere kadar çıkıyor. Fabrikada çalışan işçilerin neredeyse yüzde 90’ı kadın işçilerden oluşuyor. Çıkışlarda daha çok kadın işçiler önceliğe alınıyor. Kadın işçilerin neredeyse hiç iş güvencesi olmadığı gibi baskılardan da en çok kadınlar etkileniyor.

Bony Çorap her sene üretimini arttırırken biz işçilerin çoğu asgari ücret alıyoruz. Ücretin dışında ise hiçbir sosyal hakkımız yok. Her sene asgari ücret belirlendikten sonra performans üzerinden birkaç işçiye 20 lira ile 50 lira zam yapılır. Bu uygulama işçileri sürekli rekabete sokuyor. Rekabet yüzünden de üretim her sene artar. Ama bu üretimin karşılığında göstermelik olarak birkaç işçiye komik zam yapılır. Ama patron sürekli büyümektedir. Her işçinin performansı yükselmekte. İşçilerin iş yükü sürekli artmakta. Fabrikanın üretimi arttığına göre bu performans zamlarının her işçiye yapılmasını istiyoruz. Fabrikanın üretimi her sene artarken Bony Çorap işçisi hep asgari ücrete talim ediyor. Biz bunun bu sene düzeltilmesini talep ediyoruz.

Performans artarken işçiler sürekli sıkıntı ve baskı görüyor. Her gün bölümlerde işçilerin performansını gösteren büyük ekranlar var. Yüksek performansa ulaşmak zaten çok zor. Düşük performansı olanlar uyarılıyor, birkaç kez tekrarlanınca bölüm değiştirtiyorlar. Özellikle kadın işçiler laf yiyeceğim diye çekiniyor ve daha hızlı çalışmak zorunda kalıyor. Sürekli stres altında çalışıyoruz. 

İşin durumuna göre bölüm kaydırmaları yapılıyor. Bir bölümde işler azalınca başka bölümlere kaydırılıyoruz. Neredeyse bütün bölümlerde çalışıyoruz. Hiç boş bırakmak istemiyorlar. Doğal olarak diğer bölümlerde acemilik çekiyoruz. Elimiz o işlere yatkın olmuyor. İşler normale dönünce de bir çırpıda işten atılıyoruz.

Bony daha önce yine Çerkezköy Organize Sanayi Bölgesi’nde daha küçük bir yerdeydi. İşler artınca şimdiki büyük fabrikaya geçildi. Büyük fabrikaya geçmeden ikramiyeler vardı. İşçilere “Yeni yere geçeceğiz, şimdilik ikramiyeleri kaldıralım. İşler yoluna girince tekrar vermeye başlarız” dediler. Ama kaç sene oldu, işler herhalde yoluna girmedi. İkramiyeler gitti.

Lafa gelince mangalda kül bırakmıyorlar. Her sene yılbaşı patron beyaz yakalıları yemeğe götürür. Tabii yine işçilere bir şey yok. Bu yemekte 10-15-20 yıl çalışmış işçilere plaket verdiler. Burada Patron Hasan Bey “Ben varsam sizin sayenizde varım. Siz yoksanız ben tek başıma hiçbir şeyim” demiş. Evet biz yoksak sen hiçbir şeysin ama biz işçilerin durumu hep aynı. Bu soruya cevap versin Hasan Bey. Hasan Bey hep büyürken biz niye hep asgari ücrete talim ediyoruz? Bu sene biz de ek zam istiyoruz.

Geçen yaz fabrikada Öz İplik-İş’e üye olduk. Fabrikada örgütlendi ama şimdi ne durumdayız, bizim hiç haberimiz yok. Bir ara sendika toplantı yapacak denildi ama daha hiç ses yok. Sendika ilk önce bize bir bilgi versin. Sözleşme başladıysa isteklerimizi bildirelim. Şimdiye kadar Hasan Bey’den bir fayda görmedik, bari sözleşmede bir şeyler alalım. Yoksa her gün içeriye giriyoruz. Asgari ücrete gelen zam daha elimize geçmeden eridi. Bu gidişi değiştirmek için bir şeyler yapalım.

Öz İplik-İş’te yolsuzluk itirafı