Bir öğrenci, kredisiyle kaç farklı şekilde geçinir?
KYK yurdu 285 lira, yemek masrafı 225 lira. Senede iki kez öğrenim harcı yatırıyorum, bir taksit 470, etti 880..
Tuğba ÇELİK
Antalya
Üniversiteyi geçen yıl kazandım ve yaşadığım şehirden ayrılıp Antalya’ya geldim. KYK yurdu 285 lira, yemek masrafı 225 lira. Senede iki kez öğrenim harcı yatırıyorum, bir taksit 470, etti 880... Öğrenim harcımı babam yatırmasa muhtemelen başlamayacaktı öğrencilik hayatım. Devletin bana verdiği ve sonrasında faizleriyle geri alacağı kredim verimli bir öğrencilik hayatı geçirmek adına kurslara gidebilmek, seminerlere katılabilmek, staj yapmak, klüp etkinliklerine katılmak şöyle dursun kampüsten dışarı çıkmasam dahi fotokopi masraflarımı bile karşılamadığı için hiç istemesem de çalışmak zorundaydım. Baba emekli, anne çalışmıyor, mal mülk hiç bir şey yok, ne hikmetse bir de bankaya borçluyuz, memleketten gelecek para da yok.
“İSTERSEN ÇALIŞMA”
Çalışmaya başladım. Ya öğrencisindir, ya çalışan. Olması gereken budur ki ikisinden birini layıkıyla yapabilesin.
Gece sabaha kadar çalışmış biri sabah kalkıp derse girerse derste uyuklar. Gündüz akşama kadar çalışmış birinin akşam okula gitmesi değil kanepeye uzanıp ayaklarını dinlendirmesi gerekir.
Genç işsiz çok, öğrenciler çalışmaya mecbur. Bu durum en çok işverenin işine geliyor haliyle. Minimum ücreti verip maksimum performans göstermemizi bekliyorlar ki saati 4 liraya 10 saat çalışabiliyorsun, “istersen çalışma” diyorlar çünkü elemansız kalmıyorlar.
Şartlar böyleyken emeğimiz karşılıksız kalıyor. Parası olan okuyor, olmayan okusa da bir şekilde, bi anlamı olmuyor.
