Geleceğe mektup

Zeynep TAĞTEKİN
Berkay YEĞİN
Elazığ

Gençlik ve Spor Bakanlığı'na bağlı kurumlarca düzenlenen mektup yarışması son günlerde okullarda tanıtılmaya başlandı. GSB resmi sitesinde yarışmanın 2023 sloganları ile düzenleneceği de belirtiliyor. Mesele 2023 olunca memleketin ahvalinden öte komplo teorileri üzerine de birçok şey söyleme fırsatı buldular.

Mektup yarışması, özünde AKP'nin siyasi emelleri üzerinden düzenlenmesine rağmen katılım şartlarında siyasi içerik ve eleştiriden uzak olması yer alıyor. AKP'nin 2023 sloganlarına alet edilmek istenen gençliğin talepleri ve beklentilerine alternatif olarak mektupları Genç Hayat'ta toplama ihtiyacı duyduk.

GENÇLİK YARININI DÜŞÜNÜYOR

Gençlerin 2023'ü düşünecek ne hali var ne de zamanı. Gençlik yarınını düşünüyor. Konuştuğumuz birçok genç tam da bu noktada ortak paydada birleşiyor. Bir liseli arkadaşımız 2023 vaatlerinin gençlik için olduğuna inanmadığını, sunulan manipülatif vaatlerle kitleleri beklenti içine sokarak yönetenlerin kendi işlerini kolaylaştırdıklarını söylüyor ve ekliyor: “Umut fakirin ekmeğidir sonuçta, bizim için de böyle. Kendi çocuklarının parasız eğitim, güzel bir üniversite, iş bulma gibi dertleri yok. Tüm bu sıkıntılar bize özgü. Şimdi de böyle 2023’ten sonra da böyle olacak.”

Gerek sınav senesinin koşturmacası gerekse 3-5 yıl sonrasında işsiz kalma tedirginliği liseli gençlerde bir an önce “üniversiteye kapak atma”, bir mesleğe atılma hırsı ve telaşı oluşturuyor.

“İşsizlik yüzde 5'e indirilecek.Bölgeler arası gelişmişlik farkı azaltılacak.Yoksulluk giderilerek gelir dağılımı dengelenecek.Kadınların işgücündeki payı yüzde 38'e çıkartılacak.”Ve uzayıp giden 63 madde...

Savaşın bataklığına sürüklenen, dünyada en fazla işçi cinayetlerinin yaşandığı, insanların yoksulluktan intihar ettiği, kadınların sokakta vurularak öldürüldüğü bir Türkiye'nin 2023 hedeflerinin, “İskandinav ülkeleriyle kıyaslanabilir” olması trajikomik.

UMUDUNU NEREDE GÖRÜYORSUN?

“Bizim tek yürek olup yüzümüzü 2023'e dönmemiz gerekiyor. Böyle bir dönemde bireysel olarak düşünemeyiz.”Liseli arkadaşımızın gençlikten beklediği -bir nevi- “fedakârlık”. Arkadaşımızın bahsettiği “kendi kaynaklarımızı”, bizden önce uluslararası ve yerli sermaye sahiplenecektir. AKP’nin uygulamakta olduğu tüm neoliberal politikalar da -son olarak şeker fabrikalarının özelleştirilmesi- vadedilen yeraltı kaynaklarının da ihracatın da bizim ol(a)mayacağını gösteriyor.

AKP’nin vadettiği 2023; aldatmacalarla dolu, bahsedilen yeraltı kaynakları ve uluslararası antlaşmaların da gerçekliği meçhul. Ülke gençliği olarak insanca yaşama taleplerimizi “bireysel” olarak nitelendiremeyiz. Bir tarafta sermayesini katlayan bir avuç insanın talepleri varken diğer tarafta git gide daha da yoksullaşan, sayısı milyonlarca olan emekçiler var.

Sizce hangi talep daha bireysel?