İstismarın karşısında duvar gibi durmalıyız
'Çocuğa farklı bakanların önünde toplum olarak duvar gibi durmalıyız. Bu olayları meşrulaştıranlara karşı ses çıkarmasını da bilmeliyiz.'
Çocuk Gelişimi Bölümünden Bir Öğrenci
Munzur Üniversitesi
Bu yazıda farklı bir konu üzerindeki düşüncelerimi paylaşmak isterdim. Pembeden, maviden, balonlardan, kuşlardan… Şu kelimeler, yazarken sizlere de okurken tebessüm ettirmiş olabilir. Maalesef yaşadığımız sistem bu “güzel” kelimeleri barındıramayacak kadar suçlu. Kendi çocuklarından haz alınabileceğini ve bunun haram olmadığını söyleyenlerle, 9 yaşındaki bir kız çocuğunun hamile kalabileceğini anlatanlarla, 5 yaşındaki kız çocuğuna tecavüz edip öldürenlerle yaşadığımız bozuk bir çark. Tecavüzcünün, kendisini aklamak için çırpındıkça gözümüzde çamura bulandığı zamanlarda “efendiliğinden” iyi hal indirimi aldığını da gördük! Bu türden izlediğimiz haberlerin sayısı hiç de az değil. Üzücü tarafı ise bu tür durumların normal karşılanıyor oluşu. Medyanın bu tür durumlar karşısında cinsiyetçi davrandığı da aşikar.
Yasaların caydırıcı olmaması “bu tür vakaların” engellenememesinin de en önemli nedenlerinden bence. Caydırıcılıktan kasıt elbette ki idam değil. İdam düşüncesine de tamamen karşı çıkmamız gerektiğini düşünüyorum. Çocuğa farklı bakanların önünde toplum olarak duvar gibi durmalıyız. Bu olayları meşrulaştıranlara karşı ses çıkarmasını da bilmeliyiz.
Bizler onların sesi olmalı, ömürlerinin sonuna kadar bu travmayla yaşamalarına engel olmalıyız. Geçmişe baktıklarında çocukluklarını güzel hatırlamaları için çabalamalıyız. Mutluluğu inşa edebilen çocukları görme umuduyla...
