Ayrışırsak yok oluruz, birleşirsek var oluruz

Mete Kağan YILDIRIM
Gülhanım Demirci
İstanbul

Yaklaşan 1 Mayıs’ın kampüslerimizde, liselerimizde, her yerde gündem olduğuna şahit oluyoruz. Arkadaşlarımızın bir bölümü işçi sınıfının birlik, mücadele ve dayanışma gününde gençlerin alanlarda olmasına anlam veremediklerini söylüyorlar. Hem bu sorunun cevabını hem gençlerin hangi taleplerle alanlarda olacağını CHP Avcılar İlçe Gençlik Kolları Başkanı Oktay Kalem, Genç Hayat’a yanıtladı.

Gençliğe yönelik çeşitli politikalar var. Gençliğin durumunu ve bu politikaları nasıl değerlendiriyorsunuz?

15 senedir -aslında daha uzun süredir- ve özellikle son 5 senedir polis ve kolluğun desteğiyle baskılar uyguluyor, yıldırma politikası güdüyorlar. En net örneğini Gezi’de gördük. Gezi’ye katılan gençlerin birçoğu aktif siyaset yapan gençler değildi,siyasetle alakası olmadığını söyleyen birçok arkadaşım oradaydı.Ben her koşulda gençliğin politikanın içinde olduğunu biliyorum. Düşünüyorlar ancak fikirleri uyuşmadığı için oralarda bulunmuyorlar. En son Boğaziçi’nde polis zoruyla arkadaşlarımızın gözaltına alındı ve eğitim haklarıyla alakalı ciddi sorunlar yaşadılar. Bu sadece gençliğin bir kısmının değil, tümünün maruz kaldığı bir hukuksuzluktur. Bugün onlara yapılan baskı, yarın farklı düşünceye sahip gençlere de yapılacaktır. Birlik kuramıyorlar çünkü kurulmasına izin vermeyenler gençlikten korkuyorlar.Çünkü faşist düşünceyi yıkacak yegâne güç gençlikte var. Tepedekiler zaten istediklerini alıyor, pazarlık yapıyorlar ama gençliğin öyle bir düşüncesi yok, sadece gelecek kaygısı var. Gençler özgür bir hayat istiyor.

Olumlu lanse edilen politikalar da var. Samimiyetsiz ve göz boyayıcı olduğunu düşünüyorum. Mesela milletvekili yaşı referandumla 18’e düşürüldü ama milletvekili olmak için ciddi bütçe gerekiyor. Hiçbir gencin 18 sene içinde iş hayatına atılıp 1 milyon TL’yi kenara ayırdığını görmedim. Bunlar yapmacık, dönemsel olarak meclise getirilen usuller. Gençlerin maddi anlamda sıkıntıları var. Ülke ekonomisi daha da kötüye gidiyor, işsizlik gelecek kaygısına sebep oluyor. Çalışan gencin kitap okumaya bile fırsatı olmuyor. Basın zaten tek taraflı. Gerçeği aktarmıyor. Yönetenler de eğitimsiz bir toplum istiyorlar.

Bu durumu nasıl aşabiliriz?

Ortak düşünceyle hareket edip ayrıştığımız noktalardan vazgeçmemiz gerekiyor. Asgari taleplerimiz bir olmalı. Bu taleplerle örgütlenmemiz gerekiyor. Ne demişler, “ayrışırsak yok oluruz, birleşirsek var oluruz”. Birleşmemiz gerekiyor kesinlikle. 68’ kuşağında görüyoruz. Gencecik fidanlar bugün cumhurbaşkanı olabilir, devletin iyi konumlarında yer edinebilirlerdi ama o geleceği göremedikleri ve kendileri de orada var olmak istemedikleri için canlarıyla bir bedel ödediler. Sistem ancak devrimle değişebilir. Devrimler kolay olmuyor. O kadar yürekli miyiz? Her zaman sorguluyorum, maalesef değiliz. Yılmamak lazım. Üniversitelerdeki örgütlerimizi güçlendirmemiz lazım.

'BU TALEPLER SADECE 1 MAYIS’TA DEĞİL, HER ZAMAN OLMALI'

CHP Gençlik Kolları hangi taleplerle gençliği 1 Mayıs’a çağırıyor?

Laik, bilimsel, demokratik ve parasız eğitim talebiyle. Sadece 1 Mayıs’ta değil her zaman bu taleplerle alanlarda olmalıyız. Aslında 1 Mayıs’ta işçilerle gençlerin talepleri ortaklaşıyor. Asgari yaşam koşullarında bir yaşama mahkûm edilen işçinin bir de çocuğunun eğitimine bütçe ayırması mümkün değil. Kirasını mı ödesin, çocuğuna harçlık mı versin, öğrenim harcı mı yatırsın? Zor koşullar içinde işçi çocukları belediyelerden, vakıflardan burs arıyor. Keşke kimsenin yardımına muhtaç kalmasak ama önce sistemin değişmesi gerekli. İşçi Bayramı dediğimizde sadece işçiler olmuyor. Çoğumuzun annesi, babası işçi; çoğumuz da işçi adayıyız. Bizim de 1 Mayıs’ta alanda olmamız lazım. Yarın işçi olacağımız da meçhul çünkü iş garantisi de yok. Geleceksizlik sorunu da budur. Ayrıca bugün yemek, yurt-barınma gibi sorunlarımız da var. Bizim de temel sorunlarımızı 1 Mayıs’ta dile getirmemiz gerekiyor çünkü bunun gibi bir kanalı bu dönemde bulmamız zor.

Bu talepler etrafında en geniş gençlik kitleleriyle 1 Mayıs’ı nasıl örgütleyebiliriz?

Asgari taleplerimizi ulaştığımız her gençle konuşup ikna ettiğimiz takdirde en geniş gençlik kitleleriyle 1 Mayıs’a katılabiliriz. Mesela sosyal faaliyetlerle, kulüp içinde birlikteliklerle bu çalışmayı yürütebiliriz. Belirtmek gerekir; saydıklarımız, saymadıklarımız hepsi bir araçtır.

SIKINTILAR BİRLİKTE AŞILIYOR

Uzun süredir OHAL rejimi var. Ülke, “tek adam tek parti” rejimine sürükleniyor. Böyle bir dönemde 1 Mayıs’ın gençler açısından önemi nedir?
Referandum döneminde Hayır Platformu’nu kurarken sıkıntılar yaşadık. Bu sıkıntıları birlikte aştık. Sonucunda diğer gençlik örgütleriyle birlikte hareket edebilen bir platform meydana geldi. 1 Mayıs’ta da buna benzer bir şekilde hareket edebiliriz çünkü kimse dikta rejimini istemez. Kimse geleceğinin tek bir kişinin iki dudağı arasında olmasını istemez. Sistemin dayattıklarını reddedip bizim dayatmamız gereken taleplerin farkında olmamız gerekiyor. Bu durumdan çıkabilir, yolu biz açabiliriz. Yürekli olalım.

1 Mayıs’ta gençliğin sloganı ne olmalı?

İşsizliğe, geleceksizliğe karşı özgür bir yaşam için 1 Mayıs’a!