Nitelik bahane rekabet şahane
Türkiye ekonomisinin kötüye gidişinin yanı sıra birkaç sene içinde mezun olacak üniversite gençliği için durum nasıl?
Heval Deniz TOSU
İTÜ
Bugünlerde okullarımızda, sıralarımızda en çok yankı bulan konulardan bir tanesi de Türk parasının değer kaybetmesi ve buna karşılık döviz kurlarının yükselmesi. Herkes bu durumun Türkiye ekonomisini kötü etkilediğinden bahsediyor. Peki birkaç yıl sonra mezun olacak olan bizler için tablo nasıl?
NİTELİKLİ BİR ÇOCUK OLURSAN SEN DE BİR GÜN CEO OLABİLİRSİN
Geçmişte üniversite mezunu olmak, geleceğini garanti altına almak, iyi bir geleceğe ilk adım olarak düşünülürdü. Ancak günümüzde ise bu durumun geçerli olmadığını üniversite mezunlarının işsizlik rakamları bizlere gösteriyor. Üstelik işe girenlerin büyük bir bölümü de istediği paralardan başlayamıyor, kıt kanaat geçinmek zorunda kalıyor. Yani yıllarca okuyup meslek sahibi olmak bize iş garantisi vermiyor.
Bizler için durum böyleyken, okullarımızda kariyer kulüpleri son fırsatlar olarak çıkıyor karşımıza. Yeterince nitelikli olabilirsek bir gün bizlerin de CEO olabileceğimizi söylüyorlar. Sertifikalar, kurs programları havalarda uçuşuyor; CV'ler onlarca para verilerek alınmış belgelerle dolduruluyor. Arkadaşlarımız bireysel kurtuluşlarının peşine düşüyor. Kendi sistemle mücadelelerini onun üstesinden gelmek olarak belirliyorlar. Kendilerini nitelikli eleman yapabilmek uğruna yapılıyor bütün bunlar.
ÇIKAR YOL: ALTERNATİF BİR SİSTEM
Peki gerçekten de bu kadar işsiz üniversite mezununun tek sebebi "niteliksiz" olmaları mı? Bunu, içinde yaşadığımız kapitalist sistem söylüyor bizlere. Aslında bu durumun çok daha derin ekonomik temelleri mevcut. Rekabetçi, kar hırsına dayalı bir üretim modeli olan kapitalizm, dünyanın hiçbir yerinde işsizlik sorununu çözememiştir. Bu durum ancak ve ancak dayanışmaya dayalı, kapitalizmin alternatifi olabilecek, ihtiyaçlar doğrultusunda üretim yapılan bir toplumsal düzende çözülebilir.
Geleceksizlik bizlere olduğu gibi toplumun büyük bir kısmına da dayatılmış durumda. Kolin Termik Santrali inşaatında çalışan 2000 işçi bir günde işten çıkartılabilirken onlarca devlet memuru, öğretmen tek bir KHK'yle işsiz kalabiliyor. Bunlar bize gösteriyor ki artık güvenceli bir işte çalışabilmek hayale dönüşmüş durumda.
Geleceksizliğin bu kadar dayatıldığı bugünlerde öğrencilerin 1 Mayıs’ta alanlarda olması hem kendi taleplerini alanlara taşıması açısından hem de sistemin dayattığı bireycilik, rekabetçilik, yalnızlaşma gibi sorunları birlikte, yan yana durarak aşma açısından önemli bir yer tutuyor. O zaman ne duruyoruz, haydi 1 Mayıs'a!
