Engelli işçiler engelliler haftasına işsiz girdi

Metehan UD
İzmir

Ege Üniversitesi yönetimi Çalışma Bakanlığı’nın yayınladığı genelgeye rağmen kadro sürecinde çıkardığı emekliliği gelmiş engelli işçileri işe geri almadı. İşçiler Engelliler Haftası’na işsiz olarak girdi. Emekli maaşı ile yaşamanın zor olduğunu belirten işçiler üniversite yönetimine çağrıda bulunarak  ‘asgari ücretimize dokunma’ dedi. 

Hükümetin KHK ile getirdiği kadro düzenlemesi ile birlikte güvenlik soruşturmasına takılan işçilerin yanı sıra eski hükümlü ve emekliliğe hak kazanmış kalan işçiler de işsiz kaldı. Emekliliğe hak kazanan işçiler arasında engelli işçiler de bulunuyor. Ege Üniversitesi’nde de engelli 10 işçi emeklilik için gün doldurdukları ileri sürülerek işten çıkarıldı. 

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’na bağlı Devlet Personel Daire Başkanlığı Nisan ayı başında yayınladığı genelge ile söz konusu engelli işçilerin kadroya sürecine dahil edilmesi gerektiğini belirtti ancak söz konusu genelgeye rağmen birçok kurumun aksine Ege Üniversitesi yönetimi engelli işçileri işe almamakta diretiyor. Üniversite yönetimi işçilere genelgeyi görüş bildirme olarak değerlendirdiğini ve bağlayacılığının olmadığını belirtti. İşlerine geri dönmek isteyen işçiler süreci yargıya da taşırken engelli işçilerin bir kısmı arşiv soruşturmasına takıldıkları için işten çıkarılan işçilerle birlikte her gün rektörlüğün karşısında direnişte. 

‘ENGELLİ İŞÇİLERE SAHİP ÇIKILMALI’

Engelliler Haftası’na işsiz giren kadın işçiler gazetemize yaptıkları açıklamada Ege Üniversitesi’nin genelgeyi uygulamasını istedi. 14 yıldır üniversitede çalışan Bilge Elvan kadro düzenlemesini ilk duyduklarında sevindiğini belirterek “Ancak sonrasında yaptığımız bütün başvurular geri çevrildi. Hükümet bir taraftan engelli ve kadın işçilerin istihdamlarını arttırıyorum dese de işsiz kaldık. Genelge kurum karşısında zayıf kaldı. Kurum insiyatif alarak ‘işe almam’ diyor. Devlet bu konuda daha kararlı durmalı. Kuurmlarında çalışan işçilerine sahip çıkmalı” dedi. Üniversite yönetiminin genelgeyi bile beklemeden kendilerini işe alması gerektiğini anlatan Elvan “İki aydır maddi olarak mağduriyet yaşıyoruz. Asgari ücretle zar zor yaşarken şimdi 850 liralık işsizlik maaşı ile yaşamaya çalışıyoruz. Kara kara düşünüyoruz. Borçlu iken bir daha borçlandık. Gerekirse Ankara’ya gitmeyi düşünüyoruz” diye konuştu. 

‘ASGARİ ÜCRETİMİZE DOKUNMAYIN’

Sağlıklı vatandaşın iş bulması bile zorken engelli vatandaşın iş bulmasının 5 kat daha zor olduğunu belirten Elvan şunları söyledi “Özel sektör bizim rahatsızlığımızı dikkate almaz, anlayış göstermez, rapor almamıza izin vermez, işten çıkarır. Kamu kurumları engelli işçileri koruyordu. 40 yaşındayım ve herkes genç işçi arıyor. Tam kadro geliyor her şey düzelecek derken büyük bir alt üstlük yaşadık. Devlet kuruma baskı yaparak genelgeyi uygulatmalı” dedi. Üniversite yönetiminin elini vicdanına koyarak karar vermesini isteyen Elvan, hayat zaten yeterince pahalı olduğunu dile getirerek “Emeklilere verdikleri para bin lirayı geçmeyecek. Nasıl yaşamamızı bekliyorlar. Yetmesi imkansız. İnsanca yaşama yetecek bir emekli maaşı olursa neden emekli olmayalım. Asgari ücretimizi de elimizden alırsan bizi yoksul, sefil hale düşürürsün. Asgari ücretimize dokunmasınlar. Ayrıca biz çalışmak, üretmek istiyoruz.”

SÖYLEMLER İLE UYGULAMA TUTMUYOR

17 yıllık Ege Üniversitesi işçisi Fidan Dursun da geçici süreli yüzde 62 engelli raporuna sahip. İyileşme imkanı olduğu için emekli olsa da sonrasında maaşım kesilebileceğini ifade eden Dursun “Normalde emekli olabilmek için daha 2,5-3 yılım var. İşten çıkarılmak beklemediğimiz bir şeydi. Psikolojimiz bozuldu. Başbakanlığı aradım engellilerin haklarının korunacağını söylediler. Bizi üniversite yönetimi de sürekli oyaladı. 2,5 aydır bekliyoruz işimize geri dönmek için. Ayrıca benimle benzer durumda olup da çalışan arkadaşlarımız var. Bakanlık elini biraz daha çabuk tutsa belki işten çıkarılmazdık” dedi. Mahkeme yoluyla olsa da döneceklerini, bu işin yargıya kalmadan halledilmesini isteyen Dursun “Engelli işçiye sen benim işime yaramıyorsun bakış açısı var. Madem engellilere sahip çıkılıyor o zaman biz neden mağduruz? Devletin söylemleri ile uygulamaları bir kez daha bir birini tutmadı. Benim 2 oğlum üniversitede okuyor. Çocuklarıma para yollayamadım. Onları şimdiye kadar kimseye muhtaç edemedim. Hakkımızı alanların yanına kalmasın. Biz de diğer işçilerle birlikte işe geri dönene kadar mücadelemiz sürdüreceğiz.”