Suriyeli işçi: 'En Güzel Şarkı’yı okurken o günlere döndüm

Gazeteci-Yazar Ercüment Akdeniz, önceki gün Seyhan Belediyesi Yaşar Kemal Kültür Merkezi'nde “En Güzel Şarkı”  romanı üzerine gerçekleştirilen söyleşide okurlarıyla buluştu. Kitabın resimlerini çizen Günay Karakuş'un da katıldığı söyleşiye saya işçisi Suriyeli mülteciler ve çeşitli mülteci derneklerinden çalışanlar katıldı. 10 Ekim katliamında yakınlarını kaybeden ailelerin yanı sıra Emek Partisi (EMEP) Adana İl Başkanı Sevil Aracı ve EMEP GYK üyesi Halil İmrek de etkinliğe katılanlar arasındaydı. 

‘1.5 MİLYON İŞ GÜCÜ İSTİSMARI VAR’

Fotoğraflar eşliğinde sunum yapan ve çocuk işçilerin çalışma koşullarına dikkat çeken Akdeniz, Göç İdaresi Genel Müdürlüğü’nün iş gücü istismar verilerini 52 olarak açıkladığına dikkat çekerek,  “Oysa Türkiye’de 1,5 milyon mülteci işçi çalıştığı ifade ediliyor. Neredeyse tamamı sigortasız çalışan bu işçiler 1,5 milyon istismar vakasının açık kanıtıdır” diye konuştu. Akdeniz, kitabını,  gerçek hayat hikayeleri  ve gerçek mülteci portreleri üzerinden yazdığını da sözlerine ekledi.  

Ressam Günay Karakuş ise, kitapta çizdiği resimlerin savaşın yarattığı yıkımı, çocuk işçilerin düşlerini, yerle bir olan kentlerden kaçan insanların gitmekle kalmak arasındaki sıkışmışlıklarını ifade etmeye çalıştığını söyledi. 

Etkinlikte ayrıca,  romanda yer bulan ve Günay Karakuş imzalı 15 orijinal resim sergilenirken, söyleşi sonunda okurlar için kitap imzalandı.

‘KİTAPTA KENDİ YAŞAMIMIZI GÖRDÜK'

Etkinliğin ardından, etkinliğe katılan Suriyeli mülteciler Ahmet ve Adnan ile sohbet ettik. Böylesi bir etkinliğe ilk kez katıldığını ifade eden saya işçisi Adnan, anlatılanlarda kendi hikâyelerini gördüklerini söyledi. Saya direnişi sırasında Türkiyeli  ve Suriyeli işçilerin Adana’da ortak hareket ettiğini hatırlatan Adnan, kitap vesilesiyle böyle bir etkinlik yapılmasından dolayı da mutlu olduğunu dile getirdi. Etkinlikten önce kitabı okuduğunu söyleyen Ahmet ise kitapta en çok Halep'in anlatıldığı bölümlerden etkilendiğini söyledi.  En Güzel Şarkı’da anlatılan sokaklarda kendisinin de oynadığını ifade eden Ahmet, "Kitaptaki Beeddin mahallesini bilmiyordum. Babama sordum. Gerçekten de orada çocuklar top oynarlarmış. Bahsedilen bazı yerleri biliyorum ama o hayvanat bahçesine gitmiştim. Ama şimdi yoklar. Kitabı okurken o günlere döndüm”  dedi. (Adana/EVRENSEL)