Kriz onlara yok, biz iliklerimize kadar hissediyoruz
Kocaeli'den bir işsiz, 'Kriz yok' diyenlere tepki gösteriyor.
Fotoğraf: Pixabay
Körfez ilçesinden bir işsiz
Kocaeli
Merhaba Evrensel gazetesi okurları;
47 yaşındayım. İki çocuğuma var. 1 aydır işsizim. Günlük işlere gidiyorum. Geçimimi esasında daha önce çalıştığım yurtdışı birikimimle sağlıyorum. Buradan kriz yok diyenlere birkaç söyleyeceğim var. Körfez ilçesi patronlar için cennet işçiler için bir cehennem. Burada taşeron çalışma dönemlik çalışma çok yaygın. En yakın arkadaşım 30 yıldır berber, o bile iş aramaya başladı. Gerisini siz düşünün…
Çevremde insanlar yurtdışına gitmek için uğraşıyor. Ben de onlardan biriyim. Burada geçimimi sağlayamadığım için yurtdışı işi kovalıyorum. Çocuklarımın aç kalmasına katlanamam. Yurt dışında ailemi özlüyorum ama yapacağım çok bir şey yok.
Haberleri takip ediyorum. Hemen her gün intihar eden işçi ve emekçileri duyuyorum. Bunlar keyfi, sadece psikolojik değil. Ekonominin gerçeğini gösteriyor. Pazar alışverişimiz daha 4 ay önce 30 TL iken bugün 80 TL ile aynı şeyi alabiliyoruz. Çamlıtepe mahallesi kahveleri ağzına kadar dolu. İşsizlik çok. Enflasyonla mücadele dediler; markete gidiyorum hiçbir değişiklik yok. Fiyatlar aynı. Yüzde 100 zamlanan ürünler var, yüzde 10 indirim yapsan ne olur. Size tuhaf gelebilir ama en son 1 kilo kırmızı eti ne zaman aldığımı hatırlamıyorum. Kriz yok diyorlar. Evet, bence de kriz yok ama onlara kriz yok. Biz krizi iliklerimize kadar hissediyoruz. Tasarruf diyorlar. Hani nerde? İşçi mi tasarruf yapacak? Cumhurbaşkanlığı bütçesi yetmiyor. Tasarrufsa buradan başlayın. Bunlar kimlerin kimin tarafında olduğunu gösteriyor. Buradan bize hayır çıkmaz. Genelde işçilerde bir huzursuzluk var. Bugünlerin daha iyi olduğunu düşünüyorum. Daha zor günler olacak. Bizim en büyük sıkıntımız birliktelik. Birlik olmadan olmaz. Tek tek hiçbir şey yapamayız.
