Hazırlık binası “hazır” değil

Meryem UZAY

Cemre KAVALA

Kocaeli

Hazırlık, öğrencinin üniversite havasını solumaya başladığı ve üniversitenin ne olduğuna dair fikir edindiği yerdir. Kocaeli Üniversitesi’nde ise bu durum tam tersi. Kocaeli’nin Körfez ilçesine canlılık katmak amacıyla eski Körfez Belediye binasının yerinin üniversiteye verilmesi kararı alınmıştı. Alınan karar sonrasında Yabancı Diller Yüksekokulu ise  bu eğitim döneminde Körfez Yarımca’da* yarı inşaat halinde bulunan binada eğitim vermeye başladı. Genellikle öğrencilerin kaldığı yurtlar, evler Umuttepe** kampüsüne yakın. Körfez’in Yarımca semti ise hem öğrencilerin yurtlarına, evlerine uzak hem de ulaşımın zor olduğu bir bölge. Körfez’de üçüncü haftalarını geçiren hazırlık öğrencileri ile Körfez kampüsündeki yaşamı konuştuk.

ŞEHİRDEN YALITILMIŞ ÜNİVERSİTE

İlk girdiğimiz sınıfta konuştuğumuz Rümeysa, Kocaeli’de yaşıyor. Körfez kampüsüne ulaşmak için iki otobüs değiştirmesi gerektiğini söyleyen Rümeysa, “Okul inşaatının devam etmesi nedeniyle okula geliyormuş gibi hissetmiyorum” diye ekliyor. Sosyal ve kültürel anlamda Körfez’de bir etkinlik yapamadıkları için İzmit çarşıya gidiyorlar. Bu yüzden Rümeysa, binanın eski yerine tekrar taşınmasını istediğini dile getiriyor. Yan sıradan söze giren Beyza da aynı durumdan muzdarip. Körfez’e giden otobüs, evinin yakınından geçmesine rağmen otobüsün dolu olması nedeniyle binemediğini söylüyor. Beyza ve Rümeysa, Umuttepe kampüsündeki binada okumak istediklerini söyleyerek sözlerini bitiriyor.

“OKULA DEĞİL İNŞAATA GİDİYORUZ”

Ön sırada oturan Beyhan’la konuşmaya başlıyoruz. Beyhan, Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi’nde okuyacak. İzmit’te yurtta kalıyor. Yol çalışması nedeniyle iki otobüs değiştirmesi gerektiğini söyleyen Beyhan, “Fiyat olarak da günde gidiş-dönüş 7 lira 80 kuruş ödüyorum. Ayda ortalama 150-160 lira cebimden ulaşım için çıkıyor” diye ekliyor. Ana kampüsten uzak olmanın hem para hem de zaman açısından kendisini sıkıntıya uğrattığını dile getiriyor. Herhangi bir etkinlik yapmak istediğinde İzmit’e gitmek zorunda kaldığını, bunun onu yorduğunu söylüyor. İnşaat çalışmalarının hala devam etmesinden rahatsız olduğunu dile getirerek “Okulun alt katlarında hala çalışmalar sürüyor. Ders saatlerinde bile inşaat sesleri geliyor. Okula geliyormuşuz gibi değil de inşaata geliyormuşuz gibi hissediyorum” diyor. Bir an önce şartların iyileştirilmesi gerektiğini sözlerine ekleyip “Burada eğitim gören biziz. Bir sene geçirecek olan da biziz. Hazırlık öğrencileri olarak bu sorunlara çözüm bulmak için bir araya gelmeliyiz.” diyerek talebini dile getiriyor.

DENİZ MANZARASI DA OLMASA...

Sınıftan ayrılmadan arka sırada oturan Batuhan’ın yanına gidiyoruz. Batuhan, İnşaat Mühendisliği okuyacak. İzmit Arızlı’daki devlet yurdunda kalıyor. “Her gün merkeze otostopla iniyorum, merkezden de otobüse binip Körfez’e geliyorum. Üstelik yolda çok vakit kaybediyorum. Her gün altı buçukta kalkmama rağmen derse yetişemediğim zamanlar oluyor” diyor. Sosyal ve kültürel faaliyetlerden de uzak kaldığını ekliyor. “Körfez’in tek iyi yanı deniz manzarası diyerek hafifçe gülümsüyor.” Dipnot olarak da binanın bir kısmının inşaat halinde olmasının ona mesleki alanda avantaj sağladığını belirtiyor.

“İLK ÜÇ GÜN SULAR BİLE YOKTU”

Batuhan’ın yanından ayrılıp koridora çıktığımızda Büşra ile konuşmaya başlıyoruz. Büşra’nın yurdu Umuttepe’de. Her gün erkenden yola çıkıp otobüs saatine yetişmesi gerekiyor. Ancak sefer saatleri hem çok az hem sabah trafiği çok yoğun olduğundan bazı zamanlar derse geç kalıyor. Sosyal-kültürel etkinlikleri sorduğumuzda bize gülerek karnını zor doyurduğunu söylüyor. Ardından “Yemekhane çok yavaş işliyor. Çoğu zaman sıra gelmiyor. Dışarıda da yemek yiyebileceğimiz bir yer yok.” diye ekliyor. İnşaat dediğimiz anda yüzünü buruşturarak “Tuvaletlerde ne peçete ne sabun var. Aşırı derecede tozlu ve kirli. Hatta geldiğimizde ilk üç gün sular bile yoktu” demesi durumun ciddiyetini bize gösteriyor. Ders arası sona erince, Umuttepe’de okumak istediğini söyleyerek dersine gidiyor.

*Yarımca: Kocaeli’nin Körfez ilçesinin bir semti. Bir zamanların kiraz, böğürtlen, ayva cenneti, işçi muhiti olarak bahsedilirken günümüzde ise emekli muhiti olarak adından söz ettirmektedir. Bu özellikleri ile bir kasaba profili çizmektedir.

**Umuttepe: Kocaeli Üniversite’sinin merkez kampüsü. Yazları çok sıcak, kışları çok soğuk olan  bu alan Körfez Kampüsüne 34 km uzaklıkta yer almaktadır. İstanbul’daki Sivaslı oranından fazla Pendikli nüfusuna sahiptir.