Umutları büyütelim...

Bandırma’dan bir işçi
Balıkesir

Merhaba;

Size Balıkesir Bandırma’dan yazıyorum. Ülkenin sürüklendiği bu kriz sürecinde işçi ve emekçiler olarak zor günler yaşıyoruz. Ancak bu zor günlerde umut verici gelişmeler de olmuyor değil.

Memleketin dört bir yanında sendikal mücadeleler, işçi direnişleri devam etmektedir. Bunun en somut örneği yaklaşık 7 ay önce Birleşik Metal-İş Sendikasında örgütlenen Worfhington AŞ. Bu emek ve ekmek kavgasını toplu iş sözleşmesini imzalayarak kazanımla taçlandırdılar. Bu kazanım bir kez daha öğretmiştir ki en zor koşullarda bile doğru bir örgütlenme ve koşulları doğru okuyarak sendikal mücadele verilebilmektedir.

Bu kazanım sadece Worthington işçisinin değil milyonlarca işçi ve emekçinin kazanımıdır. Hayırlı olsun. İşçilerin gerçek örgütlü mücadelesine dayanarak sonuçlanan her toplu iş sözleşmesi, sendikanın girdiği her fabrika kazanılmış bir mevzidir.

İşçi ve emekçilerin kazanımlarına pervasızca saldırıların yapıldığı bu kriz sürecinde aylardır mücadele eden Flormar ve TARİŞ’te çalışan işçi kardeşlerimizin onurlu duruşlarını saygıyla selamlıyoruz. Yurdun dört bir yanında ekmek kavgası veren tüm emekçi kardeşlerimizin davası davamızdır.

“Krizi fırsata çevirelim” diyerek bize daha çok açlık, yoksulluk ve işsizliği reva gören gözü doymaz sermaye sınıfına diyecek iki çift sözümüz olmalı.

Biz emekçiler bu kriz sürecini bir fırsata çevirerek işçi, işsiz, ev hanımı, emekli, memur, öğrenciler olarak gücümüzü birleştirmeli ve bu sömürü anlayışına dur diyebilmeliyiz. Bizlerin emeği üzerinde yükselen devlet aygıtının tamamen bizi sömürmeyi hedefleyen bir yapıya dönüşmüş olmasına seyirci kalamayız.

İktidarın boş vaatlerle kandırıp, omuzlarında yükseldiği milyonlar bir bir uyanıyor ve yaşamın adeletsizliğini daha bir hissederek yaşıyor. Daha 6 ay öncesinde iktidara toz kondurmayan ve Reis’e laf söylettirmeyen ‘ak’ emekçiler, bugün gerçeklerle yüzleşmekte ve bir şeylerin yanlış gittiğini itiraf edebilmektedir. Birçoğu da hayal kırıklığı yaşamaktadır.

Krizin her geçen gün derinleştiği bu süreçte sınıf sendikacılığının önemine ve milyonlarca emekçinin sesi olacak güçlü bir toplumsal uzlaşıya acil ihtiyaç duyulmaktadır. Bu gidişattan rahatsız olanları ve tüm kesimleri güçlü bir toplumsal muhalefete dönüştürecek arayışlar hız kazanmalıdır.

Hayatı ilmek ilmek dokuyan bizler omuz omuza verdiğimizde bu pervasız saldırıları ve keyfi köleci yasaları çöpe atıp, milyonların sömürülmediği, insanca yaşanabilir biz düzen ve koşulların mümkün olduğu umudunu hınçla büyütmeliyiz.

Umutlarımız büyüdükçe, yarınlarımız da çiçek açacaktır...