“Otizm gerçeği 2 Nisan haricinde yok sayılıyor”

2 Nisan Otizm Farkındalık Günü. Peki otizmin ne kadar farkındayız, otizmli çocuklar ve aileleri ne gibi zorluklar yaşıyor ve bu sorunların giderilmesi için devlet ne yapıyor?

Burhan ve Fehmiye Korkmaz çifti 2 çocuk sahibi. Çocuklarından biri otizmli: Deniz Baran. Tekirdağ’ın Çorlu ilçesinde yaşayan Korkmaz ailesi, otizmli çocuklarının ve kendilerinin yaşadığı ekonomik ve sosyal sorunları Evrensel’e anlattı. Yalnızca 2 Nisan Otizm Farkındalık Gününde hatırlandıklarını söyleyen Fehmiye Korkmaz devletin otizm konusundaki duyarsızlığına tepkili.

EN ZOR AŞAMA KABUL ETME

Otizmde en zor aşamanın “kabul etme” olduğunu söyleyen Fehmiye Korkmaz, ailelerin ciddi psikolojik sorunlar yaşadığını söylüyor ve devletin bu noktada destek sağlamasının önemine dikkat çekiyor:

“Devletin psikolojik yardım sunması gerekiyor, danışma merkezlerinin olması gerekiyor. Çünkü doktora gittiğinizde sadece ‘otizm’ diyor. Ama biz otizmi bilmiyoruz ve Google’dan öğreniyoruz ve dehşete kapılıyoruz: ‘Aman Allah’ım, ne yapacağım, nasıl baş edeceğim, nereden başlayacağım.’ Evet biz bu konuda bir çok şeyi aştık. Ama bugün 60 çocuktan bir tanesi otizmli. Buna rağmen hala aileye yok gösterecek bir kurum yok.”

‘SOKAKTA BAKIŞLAR ÇOK KÖTÜ, DIŞLANIYORUZ’

Otizm nedeniyle sosyal alanda da önemli sorunlarla yüz yüze kaldıklarını söyleyen Fehmiye Korkmaz, “Sokakta da evde de zorluklar çekiyoruz. Sokakta bakışlar çok kötü. Hastalıklı, illetli gibi bakılıyor. Dışlanıyoruz.”

“TÜRKİYE’DE AYDA 12 SAAT, DİĞER ÜLKELERDE HAFTADA 30 SAAT EĞİTİM VERİLİYOR”

Otizm nedeniyle kullandıkları ilaçlara da para yetiştirmekte zorlandıklarını söyleyen Korkmaz, “Deniz Baran’ın giderleri inanılmaz çok. Ve ülkemizde maalesef hükümetin engellilerle ilgili bir adımı yok. Teşhis koyarken bu çobuklara eğitimin öneminden bahsediyorlar. Ama devletin bize sunduğu ayda yalnızca 12 saatlik eğitim. Ancak diğer gelişmiş ülkelerde haftada 30 saate varan eğitim imkanı sunuluyor. Ayda 12 saatlik eğitimle bu çocukların ileri gidebileceğine kimse inanmaz” dedi.

Sunulan sağlık hizmetlerinin de yetersiz olduğuna dikkat çeken Korkmaz, “Doktora götürüyoruz, devlet hastanelerinde çocuk nöroloji bölümleri yok. İyi bir nöroloji hekimine gittiğinde muayene ücretleri 500-600 TL’den başlıyor. Türkiye’deki tüm ilaçları denedik; çözüm olmadı. Artık yurt dışından gelen ilaçları kullanmak zorunda kaldık. Bu ilaçların da bize 3 aylık maliyeti 2 bin lirayı buluyor. Bu bizim bütçemizi çok sarsıyor. Eşim neredeyse 3. iş bulup çalışması gerekiyor artık” diye anlatıyor ekonomik sorunlarını.

“OTİZM GERÇEĞİ YOK SAYILIYOR”

Sorunlarının çözümü için başvurabilecekleri herhangi bir merci olmamasına tepki gösteren Korkmaz, “Biz sadece 2 Nisan’da hatırlanıyoruz. Bunun haricinde otizm gerçeği yok sayılıyor” dedi. (Tekirdağ/EVRENSEL)

2 Nisan Dünya Otizm Farkındalık Günü: Otizm nedir?