Plaza de Mayo ailelerinden Noia: Baskılar bir araya gelerek aşılır

Arjantin'de Plaza de Mayo Meydanında yıllardır eylemde olan kayıp yakınlarından Margarite İsabel Noia, “Bizler bir araya geldik ve mücadele ettik. Türkiye’deki baskı da, daha fazla insanın bir araya gelip, ailelere destek vermesiyle aşılabilir” dedi.

Arjantin, 1976 yılında gerçekleşen askeri darbe ile birlikte 1983 yılına kadar cunta rejimi ile yönetildi. Bu süre zarfında başta sol olmak üzere her türlü toplumsal muhalefeti bastırmak amacıyla insan hakları örgütlerinin verilerine göre yaklaşık 30 bin kişi kaybedilip, öldürüldü. Ülkede cunta yönetimi altında gerçekleşen insan hakları ihlallerine karşı ilk örgütlü eylemi ise, kadınlar gerçekleştirdi. Zorla kaybedilen çocuklarının akıbetini öğrenmek için bekleme odalarını aşındırdıkları resmi kurumlarda, yanıt almak yerine yetkililerin aşağılamalarına maruz kalan anneler, seslerini duyurmak için 1977’de Buenos Aires şehrinin Plaza de Mayo Meydanı’nda toplanmaya karar kıldı. Arjantinli o anneler, Türkiye’de ‘Cumartesi Anneleri’nin ortaya çıkmasına da ilham oldu.  Arjantin’de 13 Eylül 1976’da gözaltına alınıp, kaybedilen kızı için Plaza De Mayo Meydanı’na çıkan 14 anneden biri Pepa Noia’ydı. Anne Noia, yıllarca kızı Josefina García de Noia’nın akıbeti için mücadele etti. Ancak verdiği bu mücadelede nefesi kızının izini bulup, hesap sormasına yetmedi. Bir diğer kızı Margarite İsabel Noia, annesi ile birlikte diğer Plaza De Mayo annelerinin yıllardır devam eden mücadelelerini anlattı.

"ANNELERİN VAZGEÇMEYECEĞİNİ BİLMELERİ LAZIM"

1970 yılında birçok kaybın yaşandığını dile getiren Nioa, “İnsanlar meydanlara çıkıyordu. Çünkü o insanların sevdikleri alınıp, götürüldü. Aileler de yakınlarını bulmak için bir araya geldi, sokaklara çıktı. Yaşamadıklarını biliyoruz ama hiç değilse kemiklerini istiyoruz. Ve onları kimin neden kaçırdığı, onlara ne yapıldığı sorularımıza karşılık buluncaya kadar da meydanlardan çekilmeyeceğiz” diye konuştu. Noia, kendileri gibi yıllardır meydanda çocuklarının akıbetini soran Cumartesi Anneleri’nin maruz kaldıkları baskıya da değindi: “Ne kadar çok insan gelip annelerin yanında yer alırsa, o baskı daha çabuk kırılır.  Baskı yapanların da şunu anlamaları gerekir. Çocuğunu kaybeden bir annenin asla mücadelesinden vazgeçmeyeceğini, asla evinde oturmayacağını bilmeleri lazım.” (İstanbul/MA)