TİS sürecindeki metal işçisi: "Bu sessizlik bir yere kadar"

Eren AKTAŞ
Ankara

Krizle birlikte işsizliğin ve zamların gün geçtikçe arttığı bu zamanlarda, birçok iş kolunda da toplusözleşmeler sürüyor. Metal fabrikalarında da gündem toplu iş sözleşmesi. Çalıştığı fabrikanın yazılmasını istemeyen işçi bir kadınla toplu sözleşmeye dair taleplerini ve yaşadıkları sorunları konuştuk. İşçi, “Bu kadar ekonomik sıkıntının içindeyken sessiz kalmak da bir yere kadar yavaş yavaş kıpırdanmalar başlayacak bence” dedi.

Türk Metal’in yetkili olduğu fabrikalarda anket yaptığını anlatan işçi, “Bu anketlerde işçiler yüzde 20 dolayında zam talep ediyor. Ama TÜPRAŞ’ta gördük ki oradaki işçiler yüzde 6 zammı ancak alabildi. Bizim fabrikada da konuşuluyor tabii bunlar, bize de yüzde 6’yı önerecekler. İnsanlar bu zam oranından memnun değil, çünkü ülkedeki kriz ortamında her şeye art arda zam geliyor. Alım gücü iyice düştü. Geçen gün doğal gaza yüzde 15 zam geldi, sigaraya sürekli zam geliyor. Ama işçiler işsiz kalma korkusu yaşıyor. Fabrika iş yapmıyor, artık küçülmeye gidiyor. Sürekli duruşlar oluyor. Her ay neredeyse 29’a yakın işçiyi işten çıkarıyorlar. 30 kişiyi işten çıkaramıyorlar çünkü toplu işçi çıkarmaya giriyor. İşveren bu konuda temkinli davranıyor. Bu yüzden de işçiler en azından bir işim var diyerek harekete geçmiyor. Bu kadar ekonomik sıkıntının içindeyken sessiz kalmak da bir yere kadar yavaş yavaş kıpırdanmalar başlayacak bence” dedi.

Fabrikanın ana gündemlerinden biri de hükümetin kıdem tazminatını fona devretmek istemesi. Buna kimsenin sessiz kalmayacağını söyleyen işçi, emekli olunca bu parayla geçinmeyi düşündüğünü söyledi. Emeklilikte yaşa takıldığını söyleyen işçi, eğer kıdem tazminatı fona devredilirse istifa etmeyi düşünüyor. Bireysel emeklilik sistemini başlattıklarında çıktığını, şimdi onun da zorunlu hale getirilmek istendiğini söyleyen işçi, “Devlet desteği diyerek insanları kandırıyorlar. Devlet madem destek vermek istiyor, o zaman emekli maaşlarında iyileştirme yapsın” dedi.

Ayrıca bir kadın olarak da yaşadığı zorluklara değinen işçi, “Kadınlara bakış maalesef her yerde kötü elbette ama fabrikada daha zor. Çok fazla sözlü tacize uğruyoruz. Özellikle taşeron olarak çalışan kadınlar daha çok tacize maruz kalıyor çünkü taşeron çalışan kadınların iş güvenceleri, sırtlarını yaslayacakları, şikayette bulunacakları yerleri de yok” diyor.