"Damat iyiyiz diyor ama hani nerede?"

İrem Hazal KELLECİ
Seren ELATAŞ
Adana

Adana’nın güney mahallelerinden Akkapı Mahallesi’nde konuştuğumuz emekçiler Damat Hazine Bakanı ve Cumhurbaşkanı’nın ekonomide çizdiği pembe tabloyu yaşayamıyorlar.

Evli ve 3 çocuk babası olmasına rağmen anne ve babasının katkısı olmadan geçinemediklerini söyleyen Adil, bu krizin sorumlusu olarak da Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı ve Hazine ve Maliye Bakanı Berat Albayrak’ı görüyor. “Damat her konuşmasında daha iyiyiz, daha da iyi olacağız diyor ama hani nerede? Enflasyonu düşük göstermeye çalışıyorlar ama gerçek öyle değil” diyen Adil, krizden çıkış yolunu ise Erdoğan ve Albayrak’ın gitmesinde buluyor.

Yıllar önce çiftçilikle uğraşan ve Büyükşehir Belediye yönetiminin değişmesinden memnun kaldığını ifade eden Adil, “Belediyeden kooperatif ve halk evleri kurulmasını istiyoruz. Akkapı üretici bir mahalle, ürünlerimizi daha rahat pazarlar daha güvenli borçlanırız” diye konuştu. Krizin kendisini nasıl etkilediğini sorduğumuzda ise kendisi için en yakıcı sorun olan kiradan bahsederek başlıyor: “Kira yüzde 50 arttı ama emekli maaşları hâlâ açlık sınırının altında. Kira masrafların sadece bir tanesi, hiçbirine yetişemiyoruz. Kredi ile geçiniyoruz. Hep taksitle ödüyoruz. Beyaz eşyamız yok. Sadece buzdolabımız var. O da bozuldu.”

"MEYVEYİ SEBZEYİ TANE İLE ALIYORUZ"

Mahalle sakinlerinden 55 yaşındaki Sevim ise, iki kardeşi ile birlikte babalarından kalan evde yaşıyor. Sadece 500 TL yetim maaşı alıyor ancak bu para ne elektrik faturasını ne de su faturasını karşılamaya yetiyor. Bu yüzden süt satarak geçinmeye çalışıyor.  Krizin kendisini nasıl vurduğunu şöyle anlatıyor: “Önceden yarım kilo soğan, yarım kilo domates alırdık. Daha geçen gün pazara gittim, her şeyi tane tane seçtim, 3 patatese 2.5 TL verdim. Her şeye zam var ama maaşa zam yok.” Komşusu Nurten’den de bahseden Sevim, “Birçok ameliyat geçirdiği için ve astım hastası olduğu için çalışamıyor, devletin bu konuda bir şeyler yapması gerekiyor” diye konuştu. 

ÜNİVERSİTE MEZUNU BABASININ YANINDA ÇALIŞIYOR

Mahallenin şalgamcısı Cengiz’in, yanına uğruyoruz ama yerinde oğlu Barış var. Barış da üniversiteden bu sene mezun olmuş. Atanamayınca mahalleye dönerek babasının yanında çalışmaya başlamış. Yaşadıklarını şöyle anlatıyor: “Haftalık para alıyorum, bana zar zor yetiyor. Kendi ayaklarım üstünde durabilmek istiyorum. Eğer uzun süre daha böyle giderse her atanamayan gibi ben de polis olmayı düşünüyorum. Çevreme de ‘Artık üniversite okumayın’ diyorum. O kadar emek verdim ama sonuç yok.”

 Krizle birlikte işlerin daha da kötüye gittiğini söyleyen Barış, masrafları arttığı için şalgama da sene içerisinde zam yapmak zorunda olduklarını ekliyor. İktidarın yanlış politikaları yüzünden ekonominin bu durumda olduğunu düşünen Barış, tüm gençlerde bir gelecek kaygısı ve geçim derdi olduğunu dile getirdi. Çoğu gencin de bir uğraşısının olmadığını, kimisinin uyuşturucuya yöneldiğini belirten Barış, gençler için gençlik merkezlerinin açılması gerektiğini söylüyor.Sonraki durağımız Berber Ali, tıraş olmak için gelen Musa ile sohbet ediyorlar. Sohbete biz de dahil oluyoruz. Akkapı’daki elektriklerin sürekli kesilmesinden şikayetçi ikisi de. Sonra Musa ağabey protezi için gittiği Adana ATO diş merkezindeki yetersizlikten bahsediyor: “Özel hastaneye de parası olan gidiyor. Devlete o kadar prim ödedim, bunca yıl devlete çalıştım, vergi verdim şimdi de devlet hastanesinden yararlanmak istedim ama sonuç hüsran.”

"NE EKERSEK EKELİM PARA ETMİYOR"

Çiftçilik yapan Musa, “Mazot 6.50 kuruş, ne ekersek ekelim para etmiyor. Çiftçilik yapmasam emekli maaşı yetmiyor” diye konuştu. 5 çocuğu olan Musa’nın, çocukları okumak için babalarına yardım ediyor. “Elektrik, su faturası, tüpü emekli maaşıyla ancak kapatabiliyorum. Kazandığım parayla dahi geçinemiyoruz. Çiftçilik yapmasam geçinemeyiz. Milletvekilleri, bakanlar, başbakan o kadar para alıyor, emekli maaşı ile ne kadar geçinebilir insan?​” diye konuştu.