İtalya’daki popülist hükümetin krizine dair: Salvini tüm iktidarı istiyor

A. Rossi

Gerici Lig Partisi Lideri, İçişleri Bakanı Matteo Salvini ağustos ayında bir hükümet krizi başlattı. TAV (yüksek hızda tren) projesiyle ilgili parlamento oylamasında hükümette çoğunluğu elinde bulunduran 5 Yıldız Hareketi (5SM), partinin art arda gelen başarısızlıklarından kendini korumak için Lig Partisinden farklı oy kullanmıştı.

GELİYORUM DİYEN KRİZ

Bu kriz uzun zamandır geliyorum diyordu. 14 ay boyunca 5SM-Lig hükümeti iki parti arasındaki bitmeyen polemikler, kavgalar, çatışmalar, saldırganlıklar, entrikalar ve arkadan bıçaklamalarla gündeme geldi.  TAV üzerine; “çeşitlendirilmiş bölgesel özerklik”, sabit vergiler, AB Komisyonunun yeni başkanının seçilmesi üzerine yaşanan çatışmalar, ülkenin birbirinden giderek uzaklaşan iki bölgesi; Kuzey ve Güney İtalya burjuvazisi ve küçük burjuva kesimleri arasındaki çıkar uyuşmazlığını ortaya koyuyordu.

SORUMLULUKTAN KAÇMA HAMLESİ

Lig Partisi ve 5SM arasındaki iktidar dengesindeki dönüşümü onaylayan Avrupa Parlamentosu seçimlerinin ardından, Salvini’nin ilk fırsatta fişi çekeceğini herkes biliyordu.

“Lega Russia” diye anılan (Lig Partisinin Rusya üzerinden yolsuzluk yaptığına dair soruşturma) ve Salvini’nin ortaklarının dahil olduğu yolsuzluk hikayesi de krizin hızlanmasında rol oynadı.

Fakat yönetici çoğunluk, asıl olarak kendi iç çelişkileri nedeniyle çözüldü. “Sarı-yeşil” koalisyon hiç doğmadı; sadece özel bir anlaşmaydı, üzerindeki mürekkep kurumadan tükendi.  

Salvini, hükümeti, yaklaşan ağır bedelin getireceği sorumluluğu üstlenmekten kaçınmak için patlattı.  

Böylece sandığa, en zenginlerin çıkarı için en yoksulların rızasını kazanmak üzere sosyal demagoji, şovenizm, yabancı düşmanlığı, utanmaz yalanlarla gidebilecekti.

‘TÜM İKTİDAR SALVİNİ’YE’ REFERANDUMU

Sonbaharda bir erken seçim olup olmayacağını yakında göreceğiz. Bu olursa seçimler özel bir karakter kazanarak, tekelci sermayenin daha gerici ve savaş kışkırtıcısı kesiminin hizmetinde otoriter bir rejim isteyen Salvini’ye tüm iktidarı verip vermeme konusunda bir referanduma dönüşecektir.

Geniş bir parlamenter çoğunluk tarafından desteklenerek sermayenin çıkarları için önlemlerin hızlıca uygulayacağı, ırkçı polis devletini güçlendirecek, Salvini’nin uygulayacağı özgürlük yok edici “güvenlik kararnameleri”yle İtalya Trump’ın savaş arabasına bağlanacak bir rejim...

5SM’in ve acizliği ve suç ortaklığı ile liberal reformist Demokrat Parti’deki iç mücadeleyi avantaja çeviren Lig’in acımasız lideri, bugün bunu yapma fırsatına sahip.

İki taraf da Lig’in sınıf karakterini gizliyor ve işçilerin gerici tehlikeye karşı harekete geçmesini istemiyor.

OLASI SENARYOLAR

Salvini’nin tüm iktidarı alması için bu tür bir referandum olursa, işçiler, işsiz ya da güvencesiz gençler, kadınlar, en alt seviyedeki emekliler, tıpkı üç yıl önce (Eski Başbakan) Renzi’nin gerici projesini reddettikleri gibi Salvini’nin gerici projesine giden yolu kapatmak için de gerekli yanıtı vereceklerdir.

Fakat AB burjuvazisi yanlı kesimlerin Cumhurbaşkanı Mattarella’nın desteği ve üst sendika bürokrasisinin yardımıyla; KDV artışından ve kemer sıkma politikalarından kaçınma mazeretiyle,  “kurumsal bir hükümet”le devam etmeyi başarmaları da mümkün. Bunun sonucu da bir sonraki aşırı sağcı hükümetin yolunu açmak olacaktır.  

SİYASET ISINACAK

Önümüzdeki aylarda siyasi atmosfer ısındıkça ısınacak, bu arada ekonomideki kaçınılmaz soğuma da derin bir etki yaratacak; halihızarda yüzlerce çözülememiş şirket krizi mevcut.

İtalyan emperyalizmin çöküşü -hangi türden olursa olsun- yeni hükümeti de işçi sınıfına ve halk kitlelerine karşı yeni sert önlemler almaya zorlayacak, işçi sınıfı ve halk kitleleri de inisiyatifi yeniden ele almaya, yerel ve ulusal gösteri ve grevlere yönelmek zorunda kalacak.

SINIF HAREKETE GEÇMELİ

Eski ve yeni burjuva partileri arasındaki bu mücadelede işçi sınıfı bağımsızlığını geri kazanmalı ve kendi acil ve gelecekteki çıkarlarının savunulması için kapitalist saldırıya, siyasi gericiliğe ve savaş tehlikesine karşı harekete geçmeli.

Gerçek güç sınıfın birliğidir, bu durumdan tek çıkış yolu işçi iktidarı için mücadeledir.

*Scintilla (Kıvılcım) Gazetesi Editörü

(Çeviren: Elif Görgü)